H Δήμητρα Κούζα μιλάει στο in για την παράσταση «Άλκηστις»

Η «Άλκηστις» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου, μετά την επιτυχημένη παρουσίασή της στο πλαίσιο της σειράς «Παραβάσεων» του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) τον Απρίλιο του 2022, μεταφέρεται στο Θέατρο Χώρος.

Με προσωπικό ύφος που εξερεύνησε η σκηνοθέτης στην παράσταση ο «Λάμπρος» του Διονύσιου Σολωμού (υποψήφια παράσταση για το βραβείο σκηνοθεσίας Κάρολος Κουν) η «Άλκηστις» είναι μια παράσταση με αναλογικού τύπου εργαλεία, όπως το επιδιασκόπιο και χάρτινες φιγούρες μιας ναΐφ αισθητικής, που παντρεύει τον υπέροχο ποιητικό λόγο του Ευριπίδη με τις live λύρες και την τεχνολογία του ήχου.

Ένα οπτικοακουστικό σύμπαν για την κατάδυση της ψυχής στον Άδη και τη γιορτή της ζωής. Μια παράσταση με χιούμορ που ακροβατεί ανάμεσα στην τραγωδία και το σατυρικό δράμα και που διερευνά τα όρια των παραστατικών τεχνών, του θεάτρου και της περφόρμανς.

Η Δήμητρη Κούζα μίλησε στο in για αυτή της την εμπειρία.

Μιλήστε μας για την παράστασή σας

Στο έργο η Άλκηστις αποφασίζει να πεθάνει για να σώσει από το θάνατο τον άνδρα της τον Άδμητο. Εμφανίζεται ο Ηρακλής, ο οποίος όταν πληροφορείται ότι το παλάτι έχει πένθος γιατί πέθανε η Άλκηστις, παλεύει με το Θάνατο και την επαναφέρει στη ζωή.

Στην παράσταση προβάλλουμε χάρτινες φιγούρες μέσω ενός επιδιασκόπιου. Οι φιγούρες αυτές άλλοτε αντιπροσωπεύουν χαρακτήρες του έργου, άλλοτε δημιουργούν το περιβάλλον μέσα στο οποίο αυτοί υπάρχουν και άλλοτε αποτυπώνουν τον εσωτερικό τους ψυχισμό και τα συναισθήματα που βιώνουν. Μέσα σε αυτό το σύμπαν, οι ηθοποιοί φέρουν το λόγο του Ευριπίδη και τους ήρωες του έργου μέσα από τα κωμικοτραγικά στοιχεία τους.

Ποιος είναι ο ρόλος σας; Ποια κοινά στοιχεία με σας βρίσκετε σε αυτόν;

Στην παράσταση υποδύομαι την Θεράπαινα, την υπηρέτρια της Άλκηστης, που μας μεταφέρει όσα συμβαίνουν στο παλάτι σχετικά με το πώς προετοιμάζεται η Άλκηστης για τον επικείμενο θάνατο της.

Επιπλέον, υποδύομαι έναν δούλο του παλατιού που διαμαρτύρεται για τη στάση του Ηρακλή, που γλεντοκοπάει χωρίς σεβασμό για το πένθος που επικρατεί στο παλάτι. Ύστερα από έναν διαπληκτισμό μαζί του, του αποκαλύπτει ότι η νεκρή που πενθούν είναι η Άλκηστη.

Και οι δύο χαρακτήρες που υποδύομαι έχουν φοβερή πίστη και αφοσίωση στην Άλκηστη. Την αγαπούν όχι γιατί είναι βασίλισσα τους, αλλά επειδή είναι ενάρετη και γενναία.

Είναι χαρακτήρες ευθείς, άμεσοι και ειλικρινείς και αγαπούν ανεξαρτήτου κοινωνικής τάξεως.

Τι σας συγκινεί στο κείμενο;

Είναι ένα κείμενο που εξυμνεί τη ζωή. Στο έργο κανείς δεν θέλει να πεθάνει και να χάσει το φως του ήλιου. Η ζωή είναι γλυκιά και σύντομη. Ο φόβος του θανάτου και η αγάπη για τη ζωή είναι κοινά για όλους.

Τι αναφορές έχει το κείμενο αυτό στο σήμερα;

Το έργο περιστρέφεται γύρω από τη θυσία της Άλκηστης για να σώσει τον άνδρα της. Δεν είναι όμως μια θυσία για την οποία την εξαναγκάζει κάποιος. Η Άλκηστη θυσιάζεται συνειδητά, με φοβερή αποφασιστικότητα και ηρωισμό. Δείχνεται πιο γενναία από τον άνδρα της. Είναι η γυναίκα που βγαίνει από τα όρια του σπιτιού και δυναμικά αποφασίζει για τη ζωή της.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να έχει πάρει ο θεατής όταν δει την παράσταση;

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά μηνύματα για να πάρει ο θεατής φεύγοντας από την παράσταση. Το βασικό για μένα είναι να βιώσει τον ψυχισμό των ηρώων, όχι μόνο σαν αρχετυπικά σύμβολα, αλλά και με την πιο ανθρώπινη υπόσταση τους, το φόβο τους απέναντι στο θάνατο και τη λαχτάρα τους για ζωή.

Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή;

Μία από τις αγαπημένες μου σκηνές είναι η πρώτη του έργου, όπου εμφανίζονται ο Χάρος και ο θεός Απόλλωνας. Ο Απόλλωνας ετοιμάζεται να φύγει από το παλάτι του Άδμητου. Κάνει όμως μια τελευταία απόπειρα να πείσει το Χάρο να αφήσει την Άλκηστη να ζήσει, αλλά μάταια.

Έχει ιδιαίτερο χιούμορ η σκηνή, γιατί βλέπουμε το θεό του φωτός και τον πορθμέα του Άδη να διαπραγματεύονται την τύχη της Άλκηστης!

Μελλοντικά σας σχέδια;

Η φετινή σεζόν του θεάτρου Χώρος περιλαμβάνει τρεις παραστάσεις που θα διαδεχτούν η μία την άλλη. Ξεκινάμε με την “Άλκηστη” του Ευριπίδη και θα συνεχίσουμε με δύο καινούριες παραγωγές, “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” του Σαίξπηρ και “Βάκχες” του Ευριπίδη. Είναι μια πολύ γεμάτη και δημιουργική χρονιά για το θέατρο. Το Ετήσιο Εργαστήρι Υποκριτικής συνεχίζει για 7η χρονιά έχοντας ως κεντρικό άξονα την υποκριτική με μάσκα και απευθύνεται σε επαγγελματίες ηθοποιούς, χορευτές και performers.

Επίσης, θα φιλοξενήσουμε ξανά την παράσταση «το Μήνυμα» του Αργύρη Χιόνη από την θεατρική Ομάδα APUS , σε σκηνοθεσία Ανθής Φουντά.