Το αξεσουάρ και το σημείο της τσάντας που αποτελούν φωλιές μικροβίων: Να καθαρίζονται οπωσδήποτε

Ακολουθώ μια μικρή ρουτίνα που μόλις πρόσφατα συνειδητοποίησα ότι μπορεί να μην είναι ο κανόνας για όλους.

Εν ολίγοις, έχω χωρίσει τα ρούχα μου σε «εξωτερικού» και «εσωτερικού» χώρου. Δεν μπορώ να φανταστώ να αράζω στο σπίτι με τα ίδια ρούχα που φορούσα στη δουλειά ή έξω για να κάνω δουλειές. Μένω στο Μανχάταν, και ακόμη και όταν βγαίνω από το κτίριο για να βγάλω τα σκουπίδια ή να τρέξω στο γωνιακό τροφιματοπωλείο για γάλα, βάζω συγκεκριμένες φόρμες και μποτάκια για να το κάνω. Θεωρώ ότι αυτό είναι μια καθαρή, υγιεινή ρουτίνα.

Είμαι επίσης λάτρης του βραδινού ντους - κάνω ένα ντους σχεδόν αμέσως μετά την επιστροφή μου στο σπίτι (και πριν βάλω τα ρούχα που φοράω εντός). Ποτέ δεν έχω σκεφτεί ιδιαίτερα αν το να κάνω αυτά τα πράγματα κάνει πραγματικά κάποια διαφορά ή όχι.

Μέχρι πριν από μερικούς μήνες, όταν, κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης με φίλους, συνειδητοποίησα ότι δεν συμμερίζονταν όλοι την προτίμησή μου για ρούχα που προορίζονται για το σπίτι. Βέβαια, οι περισσότεροι από την παρέα μου είπαν ότι συνηθίζουν να αλλάζουν ρούχα όταν επιστρέφουν σπίτι επιλέγοντας κάτι πιο άνετο – αλλά κανείς τους δεν το έκανε απαραίτητα λόγω ανησυχίας για την καθαριότητα ή τη μετάδοση μικροβίων. Αυτό με έκανε να αναρωτηθώ τι τελικά λέει για το συγκεκριμένο θέμα η επιστήμη.

Ιδού, λοιπόν, τι είπαν οι ειδικοί όταν τους πήρα συνέντευξη σχετικά με το θέμα:

Για ορισμένα επαγγέλματα, συνιστάται να αλλάζουμε αμέσως ρούχα μόλις φτάσουμε στο σπίτι μας

Στην ανεπίσημη, μη επιστημονική έρευνά μου, διαπίστωσα ότι όσοι ασκούν ορισμένα επαγγέλματα και όσοι πάσχουν από αλλεργίες ήταν πιθανό να ακολουθούν την ίδια ρουτίνα με εμένα για τα ρούχα εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. Ας σκεφτούμε τις περιπτώσεις (και θα καταλάβουμε γιατί): Επαγγελματίες υγείας και εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, εργαζόμενοι σε παντοπωλεία και εστιατόρια, κηπουροί και εργαζόμενοι στον τομέα της υγιεινής.

Ο Τζέιμς Μάτος, νοσοκόμος του Πολεμικού Ναυτικού και νοσηλευτής ορού, δηλώνει ότι ενώ δεν υπάρχουν απαραίτητα συγκεκριμένα στοιχεία πως η αλλαγή ρούχων αμέσως μετά την άφιξη στο σπίτι μειώνει σημαντικά την έκθεσή μας στα μικρόβια, συμφωνεί ότι είναι αρκετά λογικό να εξετάσουμε πώς τα ρούχα μπορούν να συγκεντρώσουν βακτήρια και ιούς – κάτι που υποστηρίζουν οι επιστημονικές έρευνες.

Μια συστηματική ερευνητική ανασκόπηση που δημοσιεύθηκε το 2020 τεκμηρίωσε ότι τα βακτήρια μπορούν να επιβιώσουν έως και 206 ημέρες σε πολυεστέρα και έως και 90 ημέρες σε άλλα υφάσματα, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων βαμβακερών και υλικών που κατασκευάζονται από μείγματα ινών. Οι ιοί μπορούν να παραμείνουν μολυσματικοί στα υφάσματα για δύο έως τέσσερις εβδομάδες. Επιστημονικά στοιχεία (καταγεγραμμένα σε ανασκόπηση στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής) δείχνουν ότι οι ιοί της γρίπης μπορούν να επιβιώσουν από λιγότερο από 30 λεπτά έως μία εβδομάδα σε ύφασμα, ανάλογα με τον συγκεκριμένο ιό, ενώ ορισμένα στελέχη Covid μπορούν να παραμείνουν έως και 24 ώρες. Όσον αφορά τα βακτήρια, η Bordetella Pertussis (ή κοκκύτης) ζει στο υλικό για τρεις έως πέντε ημέρες. Η Escherichia coli (E. Coli) διαρκεί από τέσσερις ώρες έως οκτώ εβδομάδες στο ύφασμα.

Η υγιεινή του δέρματος εξακολουθεί να υπερισχύει της αλλαγής των ρούχων μας

Η δερματολόγος δρ Χάνα Κόπελμαν συμβουλεύει συστηματικά τους ασθενείς της, ειδικά εκείνους με παθήσεις όπως το έκζεμα ή η ακμή, να ελαχιστοποιούν την παρατεταμένη επαφή με μολυσματικούς παράγοντες που μπορεί να προσλάβουν από το εξωτερικό περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μπορεί να καταλήξουν στα ρούχα τους…

«Ενώ η έρευνα που συγκρίνει συγκεκριμένα τα οφέλη της άμεσης αλλαγής ρούχων είναι περιορισμένη, η βασική αρχή (του διαχωρισμού ρούχων εξωτερικού κι εσωτερικού χώρου) έχει νόημα», δηλώνει η ίδια, ειδικά σε πολυσύχναστα αστικά περιβάλλοντα. Οπως μου αναφέρει, το να διατηρούμε τα «ρούχα εσωτερικού χώρου» αποτελεί έναν εύκολο τρόπο να βοηθήσουμε στη διατήρηση ενός καθαρού οικιακού περιβάλλοντος, ενώ τονίζει ακόμα ότι η συνολική υγιεινή του δέρματος πρέπει να περιλαμβάνει καλές πρακτικές πλυσίματος των χεριών, τακτικό πλύσιμο των ρούχων και μια ισορροπημένη ρουτίνα φροντίδας του δέρματος.

Μπορούν τα μικρόβια από τους δημόσιους χώρους να εισέλθουν στο σπίτι μας;

Κάθε φορά που βγαίνουμε έξω, και ειδικά όταν βρισκόμαστε σε έναν πυκνοκατοικημένο δημόσιο χώρο, είμαστε εκτεθειμένοι σε κάθε είδους μικρόβια, μερικά από τα οποία μπορούν δυνητικά να μας αρρωστήσουν.

Σύμφωνα με τη Σανίνα Νάιτον, νοσηλεύτρια και υπεύθυνη πρόληψης λοιμώξεων στη Νοσηλευτική Σχολή Frances Payne Bolton του Case Western Reserve University, «η αποτροπή της ”εισόδου” δημόσιων μολυσματικών παραγόντων στο σπίτι αποτελεί βασικό μέτρο ελέγχου των λοιμώξεων».

Οπως εξηγεί η ίδια, οι χώροι στους οποίους αυξάνεται η έκθεσή μας σε βακτήρια, μύκητες και ιούς περιλαμβάνουν τις δημόσιες συγκοινωνίες (συγκεκριμένα τα καθίσματα) και τα εργασιακά περιβάλλοντα, ειδικά όταν «εμπλέκονται» υφάσματα. Οι πάγκοι ή τα καθίσματα στα τρένα και τα λεωφορεία που καλύπτονται από ύφασμα μπορούν ενδεχομένως να φιλοξενήσουν περισσότερους παθογόνους μικροοργανισμούς από εκείνους που είναι κατασκευασμένοι από ξύλο ή πλαστικό.

Η δρ Λόρα Πέρντι, πιστοποιημένη οικογενειακή γιατρός, εξηγεί περαιτέρω ότι κάθε χώρος που υποδέχεται καθημερινά μεγάλο αριθμό ανθρώπων αυξάνει την πιθανότητα να κολλήσουμε μικρόβια μέσω έμμεσης μετάδοσης. Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει το άγγιγμα του ίδιου χερουλιού πόρτας ή του ίδιου κουμπιού ασανσέρ με κάποιον που έχει μολυνθεί, την επαφή με το ίδιο τραπέζι ή το κάθισμα στο μετρό.

Ας σκεφτούμε και τις περιβαλλοντικές τοξίνες

Εκτός από την έμμεση μετάδοση, η Νάιτον αναφέρει ότι οι περιβαλλοντικές τοξίνες από την ατμοσφαιρική ρύπανση, τα καυσαέρια των οχημάτων και τα αερομεταφερόμενα μικρόβια μπορούν να «εγκατασταθούν» στα ρούχα και το δέρμα καθ′ όλη τη διάρκεια της ημέρας, γι′ αυτό και το πλύσιμο των χεριών και του προσώπου μας όταν φθάνουμε στο σπίτι μας από εξωτερικό χώρο είναι πάντα μια καλή ιδέα.

Ένα παράδειγμα περιβαλλοντικής τοξίνης είναι η ομάδα των χημικών ουσιών που παρασκευάζονται και είναι γνωστές ως υπερφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες (PFAS). Ενώ η έκθεσή μας σε αυτές τις χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να βρεθούν στο νερό, το έδαφος, τον αέρα και τα τρόφιμα, παραμένει χαμηλή, σε μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, είναι δυνατόν να συσσωρευτούν στον οργανισμό. Έτσι, η άσκηση καλής υγιεινής μπορεί να το μετριάσει αυτό. Οι δυσμενείς επιπτώσεις της μακροχρόνιας έκθεσης στην υγεία μπορεί να προκαλέσουν μειωμένη γονιμότητα, αναπτυξιακές καθυστερήσεις στα παιδιά και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων του προστάτη και των νεφρών…

Σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος, οι εκπομπές από τα μηχανοκίνητα οχήματα (και ιδίως τις εξατμίσεις ντίζελ, τα καυσαέρια, δηλαδή, που παράγονται από έναν κινητήρα ντίζελ, συν τυχόν περιεχόμενα σωματίδια), έχουν συνδεθεί με διάφορα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων νευρολογικών, καρδιαγγειακών, αναπνευστικών, αναπαραγωγικών και/ή βλαβών του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και αυξημένου κινδύνου καρκίνου. Ενώ η εισπνοή ή η άμεση απορρόφηση από το δέρμα είναι τα κύρια πράγματα που πρέπει να μας απασχολούν, αυτές οι τοξίνες μπορούν να εγκατασταθούν στα ρούχα, καθιστώντας την πρακτική να αλλάζουμε και να πλένουμε τακτικά ό,τι φορέσαμε έξω κάτι που «σίγουρα δεν μπορεί να βλάψει κι ίσως μπορεί να βοηθήσει τα πράγματα». 

Είναι λοιπόν η αλλαγή των ρούχων μας ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε τη μόλυνση;

Όλοι οι ειδικοί με τους οποίους μίλησα είπαν ότι το πλύσιμο των χεριών (και του προσώπου) παραμένει ο καλύτερος τρόπος για να μειώσουμε σημαντικά την πιθανότητα να «κολλήσουμε» έναν ιό ή ένα κρυολόγημα. Κι αν δεν μπορούμε (ή δεν θέλουμε) να μπούμε στον κόπο να αλλάξουμε τα ρούχα μας, θα πρέπει τουλάχιστον να δώσουμε προσοχή σε δύο αντικείμενα που μολύνονται συχνά, την τσάντα μας και το τηλέφωνό μας.

Η Νάιτον δηλώνει ότι η «ανυποψίαστη» τσάντα ή το πορτοφόλι μας μπορεί να «φιλοξενήσουν βακτήρια από την τοποθέτησή τους σε δημόσια δάπεδα, πάγκους εστιατορίων και πάγκους του μπάνιου». Ο τακτικός καθαρισμός του πυθμένα της τσάντας μας θα μετριάσει τη μεταφορά υπερβολικών βακτηρίων στο σπίτι μας.

Το ίδιο θα κάνει, όπως πολλοί από εμάς ήδη γνωρίζουμε, το σκούπισμα του κινητού μας- μελέτες από το 2017 έχουν αποδείξει σημαντικά επίπεδα βακτηριακής μόλυνσης στα κινητά τηλέφωνα.

Το κόλπο είναι, φυσικά, να θυμόμαστε να καθαρίζουμε τακτικά το τηλέφωνό μας.
Εγώ από την πλευρά μου, επιμένω στη ρουτίνα μου να βγάζω τα ρούχα μου και να κάνω ντους στο σπίτι – όχι μόνο με κάνει να νιώθω πιο καθαρή, αλλά με χαλαρώνει και ηρεμεί το μυαλό μου. Το οποίο, σε αυτόν τον κόσμο της κακοφωνίας, παραμένει το κλειδί για την ευημερία μου.

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ…

• Το σημείο με τα περισσότερα μικρόβια στο σούπερ μάρκετ – Μάλλον δεν έχει πάει ποτέ ο νους μας
• Τελικά προστατευόμαστε από περιττά μικρόβια αν αφήνουμε τα παπούτσια μας στην πόρτα ή όχι
• Τα μέρη με τα περισσότερα μικρόβια στο αεροδρόμιο