Καρέτα – καρέτα: «Χορεύουν» όταν η «υπερδύναμη» τους τις οδηγεί στην τροφή

17/02/2025 - 01:40

Τώρα, μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Nature, αποκαλύπτει ότι οι χελώνες καρέτα-καρέτα, είδος θαλάσσιας χελώνας που φωλιάζει και στις ΗΠΑ πέρα από την Ελλάδα, μαθαίνουν τα μαγνητικά πεδία συγκεκριμένων γεωγραφικών περιοχών. Αυτή η «υπερδύναμη» πιθανότατα τις βοηθά να επιστρέφουν σε σημαντικές για το είδος περιοχές για να φωλιάζουν και να τρέφονται.

Ενώ προηγούμενες έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι οι χελώνες επισκέπτονται συστηματικά συγκεκριμένες τοποθεσίες και χρησιμοποιούν επίσης μαγνητικά πεδία για να πλοηγηθούν, οι ερευνητές δήλωσαν ότι αυτή η μελέτη είναι η πρώτη του είδους της που προσδιορίζει ότι οι καρέτα-καρέτα απομνημονεύουν αυτά τα μαγνητικά πεδία, ιδιαίτερα αυτά που σχετίζονται με τις πηγές τροφής, για να επιστρέψουν μόλις ολοκληρώσουν τη μετανάστευσή τους.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νεαρές καρέτα – καρέτα σε αιχμαλωσία ανταποκρίνονται στη μαγνητική προετοιμασία με αυτό που η ομάδα περιέγραψε ως «χορό» σε αναμονή τροφής σε πεδία όπου είχαν προηγουμένως τραφεί, γεγονός που υποδηλώνει ότι συνδέουν μαγνητικά στοιχεία με τοποθεσίες διατροφής.

Η μελέτη ξεκλείδωσε επίσης ένα βασικό εύρημα στην πλοήγηση των χελωνών. Οι καρέτα – καρέτα βασίζονται σε δύο διαφορετικά μαγνητικά συστήματα: έναν «μαγνητικό χάρτη» για τον εντοπισμό των τοποθεσιών και μια «μαγνητική πυξίδα» για τον προσανατολισμό της κατεύθυνσης.

Οι ραδιοσυχνότητες επηρεάζουν την «μαγνητική πυξίδα» των καρέτα – καρέτα

Όταν τα καρέτα – καρέτα εκτίθενται σε κύματα ραδιοσυχνοτήτων ή RF, τον ίδιο τύπο ακτινοβολίας που εκπέμπουν συσκευές όπως τα κινητά τηλέφωνα και οι ραδιοπομποί, ο μαγνητικός τους χάρτης παραμένει σταθερός, ενώ η πυξίδα τους διαταράσσεται.

Η αποκάλυψη αυτή εγείρει ανησυχίες για τη διατήρηση του είδους, καθώς η δραστηριότητα των σκαφών και η χρήση συσκευών κοντά σε παραλίες ωοτοκίας μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα των χελωνών να μεταναστεύουν, σύμφωνα με την επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης Δρ Κάιλα Γκόφορθ, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο τμήμα βιολογίας του Πανεπιστημίου Texas A&M, η οποία εργάστηκε στην έρευνα ως διδακτορική φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, Chapel Hill.

Οι ερευνητές προτείνουν την ελαχιστοποίηση των κυμάτων RF σε βασικούς βιότοπους χελωνών για να βοηθήσουν στην προστασία αυτών των αρχαίων θαλάσσιων πλασμάτων.

Τι κάνει τις χελώνες να «χορεύουν»

Οι χελώνες μπορούν να ανιχνεύσουν όλα τα μαγνητικά πεδία γήινης έντασης, που κυμαίνονται από περίπου 25.000 νανοτέσλα έως 65.000 νανοτέσλα – ένα μέτρο της έντασης του μαγνητικού πεδίου, σύμφωνα με την Γκόφορθ.

Για να κατανοήσουν τους μαγνητικούς υποδοχείς των χελωνών, οι ερευνητές συνέλεξαν 14 έως 16 νεοεκκολαπτόμενες χελώνες καρέτα-καρέτα κάθε Αύγουστο από το 2017 έως το 2020. Οι χελώνες προέκυψαν από οκτώ έως 10 διαφορετικές φωλιές από το νησί Bald Head της Βόρειας Καρολίνας.

Η ομάδα φιλοξένησε τις χελώνες σε ατομικές δεξαμενές με ελεγχόμενη θερμοκρασία νερού και τυποποιημένη διατροφή, ώστε να προσομοιωθούν οι φυσικές συνθήκες του θαλασσινού νερού.

Προηγούμενα πειράματα με χελώνες χρησιμοποιούσαν μαγνητικές εντάσεις με διαφορά πεδίου τουλάχιστον 2.000 νανοτέλα, αλλά η Γκόφορθ και η ομάδα της επέλεξαν τοποθεσίες κατά μήκος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ σε όλο τον Ατλαντικό Ωκεανό και ανέπτυξαν ένα σύστημα πηνίων για την παραγωγή πεδίων μεταξύ 2.000 και 10.000 νανοτέλα για διαφοροποίηση.

Το πείραμα με τις θαλάσσιες χελώνες

Κατά τη διάρκεια μιας δίμηνης περιόδου προετοιμασίας, η ομάδα μελέτης τοποθέτησε τις χελώνες σε μικρούς κουβάδες με τεχνητό θαλασσινό νερό και τις εξέθεσε σε δύο διαφορετικά μαγνητικά πεδία για ίση διάρκεια. Το ένα πεδίο αντιστοιχούσε στη μαγνητική δύναμη μιας περιοχής στον Κόλπο του Μεξικού και συνδεόταν με τροφή (το «ανταμειβόμενο» πεδίο), ενώ το άλλο προσομοίαζε τη μαγνητική ροή μιας περιοχής κοντά στο Νιου Χαμσάιρ και δεν είχε τροφή (το «μη ανταμειβόμενο» πεδίο).

Μόλις τελείωσε η προετοιμασία, οι χελώνες δοκιμάστηκαν ξανά και στα δύο μαγνητικά πεδία, αλλά αυτή τη φορά κανένα από τα δύο δεν περιείχε τροφή, επιτρέποντας στους ερευνητές να διαπιστώσουν αν οι χελώνες είχαν μάθει να συνδέουν το «ανταμειβόμενο» πεδίο με την τροφή.

Στο «ανταμειβόμενο» πεδίο, οι καρέτα – καρέτα παρουσίασαν σε κάποιο βαθμό συμπεριφορά «χορού της χελώνας», η οποία περιελάμβανε κλίση του σώματός τους κάθετα, κράτημα του κεφαλιού τους κοντά ή πάνω από την επιφάνεια του νερού, άνοιγμα του στόματός τους, γρήγορη κίνηση των μπροστινών πτερυγίων τους και μερικές φορές ακόμη και περιστροφή στη θέση τους, σύμφωνα με τη μελέτη.

Για να επιβεβαιώσουν τη συνέπεια αυτών των ευρημάτων σε διαφορετικές τοποθεσίες, οι ερευνητές διεξήγαγαν το ίδιο πείραμα χρησιμοποιώντας μαγνητικά πεδία που μιμούνταν εκείνα των ακτών της Κούβας έναντι του Delaware, του Μέιν έναντι της Φλόριντα και δύο επιπλέον τοποθεσίες.

Πως έβγαλαν το συμπέρασμα πως ο «χορός» τους συνδέεται με την τροφή

Σε κάθε μία από τις πέντε δοκιμές, περίπου το 80% των χελωνών έδειξαν περισσότερο «χορό» στα «ανταμειβόμενα» πεδία σε σύγκριση με τα «μη ανταμειβόμενα», αποδεικνύοντας ότι αυτή η δεξιότητα χρησιμοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι μόνο σε μία συγκεκριμένη τοποθεσία.

Ενώ ο «χορός των χελωνών» είναι ιδιαίτερα γοητευτικός, η Γκόφορθ σημείωσε ότι αυτή η συμπεριφορά πιθανόν να εμφανίζεται μόνο σε αιχμαλωσία. Ωστόσο, το μοτίβο κίνησης παρέχει ένα χρήσιμο μέτρο για να δείξει αν οι χελώνες έμαθαν το μαγνητικό πεδίο και το συσχέτισαν με την τροφή.

Μετά το αρχικό πείραμα, οι επιστήμονες εξέτασαν ξανά 16 χελώνες τέσσερις μήνες αργότερα για να αξιολογήσουν τη μακροπρόθεσμη μνήμη τους. Ακόμη και χωρίς πρόσθετη ενίσχυση, το 80% των καρέτα-καρέτα έδειξε μεγαλύτερο «χορό» στο «ανταμειβόμενο» πεδίο, αν και η συνολική ποσότητα της κίνησης ήταν μικρότερη, δήλωσε ο Γκόφορθ.

Οι χελώνες πιθανότατα θυμούνται τη μαγνητική προετοιμασία για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, σημείωσε η Γκόφορθ, καθώς οι περισσότερες καρέτα-καρέτα φεύγουν από την παραλία ωοτοκίας τους ως νεοσσοί και επιστρέφουν περίπου 20 χρόνια αργότερα για να γεννήσουν στην πρώτη τους φωλιά.

Χρήση του μαγνητικού πεδίου της Γης για πλοήγηση

Αφού οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι χελώνες ανταποκρίνονται στα μαγνητικά πεδία που σχετίζονται με την τροφή, θέλησαν να προσδιορίσουν αν οι χελώνες χρησιμοποιούν τα ίδια ή διαφορετικά βιολογικά συστήματα για τον μαγνητικό τους χάρτη (γνωρίζοντας πού βρίσκονται) και τη μαγνητική τους πυξίδα (γνωρίζοντας ποια κατεύθυνση πρέπει να ακολουθήσουν).

Χρησιμοποιώντας κύματα ραδιοσυχνοτήτων – ένα είδος ενέργειας που μπορεί να διαταράξει τους βιολογικούς αισθητήρες, όπως αυτούς που χρησιμοποιούν τα πουλιά για να ανιχνεύσουν το μαγνητικό πεδίο της Γης – οι ερευνητές εξέτασαν αν οι χελώνες μπορούσαν ακόμα να ανιχνεύσουν τον μαγνητικό χάρτη και τη μαγνητική πυξίδα τους.

Η μία ομάδα χελωνών δοκιμάστηκε χωρίς κύματα RF, ενώ η άλλη δοκιμάστηκε με κύματα RF. Κανονικά, οι χελώνες κολυμπούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση ανάλογα με το πεδίο στο οποίο ζουν για να παραμείνουν εντός των σωστών ωκεάνιων ρευμάτων για τη μετανάστευση. Ωστόσο, όταν υπήρχαν κύματα RF, οι χελώνες κολυμπούσαν τυχαία, γεγονός που υποδεικνύει ότι η πυξίδα τους είχε διαταραχθεί.

Ωστόσο, η ικανότητά τους να αναγνωρίζουν τον μαγνητικό χάρτη (ή τις θέσεις που σχετίζονται με την τροφή) παρέμεινε ανέπαφη, ακόμη και με παρεμβολές RF.

To GPS της φύσης

«Αυτή η κατανόηση παρέχει πρόσθετες πληροφορίες προς την κατεύθυνση της κατανόησης του πώς οι θαλάσσιες χελώνες, και άλλα ζώα, είναι σε θέση να πλοηγούνται εκατοντάδες και χιλιάδες μίλια σε ωκεανούς που δεν έχουν προφανή φυσικά χαρακτηριστικά που να βοηθούν στην πλοήγηση», δήλωσε ο Δρ Ντάνιελ Έβανς, ερευνητής βιολόγος του Sea Turtle Conservancy μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Για να διερευνήσει περαιτέρω τον τρόπο με τον οποίο οι χελώνες ερμηνεύουν τις μαγνητικές ενδείξεις, η ομάδα μελέτης εξέτασε τα δύο βασικά χαρακτηριστικά του γήινου μαγνητικού πεδίου: την κλίση ή την κλίση των γραμμών του μαγνητικού πεδίου σε σχέση με την επιφάνεια της Γης και την ένταση ή την ισχύ του μαγνητικού πεδίου.

Οι ερευνητές δημιούργησαν αταίριαστα μαγνητικά πεδία συνδυάζοντας την κλίση από μια γεωγραφική θέση με την ένταση από μια άλλη, αλλάζοντας τις τιμές σε όλες τις δοκιμές. Οι χελώνες δεν αναγνώριζαν ένα μέρος αν δεν ταίριαζαν τόσο η κλίση όσο και η ένταση, αποδεικνύοντας ότι βασίζονται σε έναν συνδυασμό αυτών των παραγόντων για να προσδιορίσουν τη θέση τους.

Αυτή η τελευταία έρευνα αποκαλύπτει ότι, παρόμοια με τα πτηνά και τα αμφίβια, οι χελώνες βασίζονται επίσης σε διπλά συστήματα μαγνητοαντίληψης, γεγονός που θα μπορούσε να προσφέρει περαιτέρω πληροφορίες για άλλα μεταναστευτικά σπονδυλωτά.

Κοιτάζοντας προς τη διατήρηση της θαλάσσιας χελώνας

Το πιο σημαντικό συμπέρασμα από την έρευνα αυτή για τη διατήρηση της θάλασσας είναι ότι τα κύματα RF που παράγονται από τις ηλεκτρονικές συσκευές επηρεάζουν αρνητικά την πλοήγηση των θαλάσσιων χελωνών, τόνισε η Γκόφορθ.

Εάν οι χελώνες διαμένουν σε ωκεάνιες περιοχές με έντονη κίνηση σκαφών ή έρχονται σε παραλίες για να φωλιάσουν όπου οι άνθρωποι χρησιμοποιούν συχνά τηλέφωνα, οι αισθήσεις πλοήγησής τους θα μπορούσαν να διαταραχθούν.

Οι εταιρείες και οι ιδιώτες μπορούν να λάβουν προληπτικά μέτρα περιορίζοντας τη χρήση συσκευών στο νερό ή στις παραλίες, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις διαταραχές στις θαλάσσιες χελώνες.

«Από την άποψη της διατήρησης, πρέπει τώρα να εξετάσουμε τις πιθανές επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε αυτούς τους διαφορετικούς μηχανισμούς», δήλωσε ο Έβανς. «(Οι) περιοχές στις οποίες επιστρέφουν συνεχώς οι θαλάσσιες χελώνες είναι σημαντικές για τις εν λόγω χελώνες και οι περιοχές αυτές πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη για την προστασία και τη διατήρησή τους».

Adblock test (Why?)

Σχετικά άρθρα

• Unique Post

Δημοσίευση από AutoPolis, Βρίσκεται στις κατηγορίες Τελευταία νέα

Σχολιάστε το άρθρο