Χρειάζεται ένα σοκ από την ΕΚΤ με μείωση επιτοκίων κατά μισή μονάδα

15/10/2024 - 23:50

Του Marcus Ashworth

 Η επιστροφή στον αποπληθωρισμό είναι η πιο σημαντική εξέλιξη που πρέπει να αποφύγει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τάσσομαι υπέρ της μείωσης των επιτοκίων κατά 50 μονάδες βάσης στο 3% στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ την Πέμπτη. Ήρθε η ώρα να βγει ένα μπαζούκα τύπου Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed). Η ευρωζώνη δεν μπορεί πλέον να χρονοτριβεί με όμορφα ενορχηστρωμένες μειώσεις επιτοκίων σε μικρά βήματα: Όλα τα οικονομικά προειδοποιητικά σημάδια ηχούν καμπανάκια.

Τα επιτόκια καταθέσεων της ΕΚΤ βρίσκονταν κάτω από το μηδέν για μια εντυπωσιακή οκταετία, έως ότου η μετά την πανδημία έξαρση του πληθωρισμού κατέστησε αναγκαία την ταχεία σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής. Αυτό το φάρμακο λειτούργησε προφανώς πάρα πολύ καλά. Όμως τα πράγματα αλλάζουν και πάλι ραγδαία, αυτή τη φορά προς τα κάτω. Θα ήταν εξαιρετικά κρίμα αν δεν έχουν αντληθεί διδάγματα από τη χαμένη δεκαετία της Ευρώπης -όταν αυτή ήταν παγιδευμένη σε μια κρίση με σχεδόν μηδενική οικονομική ανάπτυξη σε συνδυασμό με το φλερτ με τον αποπληθωρισμό, χωρίς να αναφέρουμε την επίμονη προοπτική της Ελλάδας να βγει από τη νομισματική ένωση.

Η ανάπτυξη των ΗΠΑ δυστυχώς αποτυγχάνει να παρασύρει  και την Ευρώπη. Το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι τόσο εκτεθειμένη στις ολέθριες συνέπειες της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, με την αποκοπή της παροχής φθηνού φυσικού αερίου, έχει συνεχείς συνέπειες, χωρίς να έρχεται βοήθεια από την Ανατολή, καθώς η κινεζική οικονομία παραπαίει. Δεν έχει νόημα όμως η Ευρώπη να λυπάται τον εαυτό της. Το σκεπτικό στην ΕΚΤ είναι ότι, ίσως, περαιτέρω μειώσεις επιτοκίων κατά  50 μονάδες βάσης κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους είναι αρκετές και ότι οι κινήσεις κανονικού μεγέθους 25 μονάδων βάσης είναι το μόνο που χρειάζεται. Θα πρέπει να αναθεωρήσει και τις δύο αυτές σκέψεις.  

Το απλούστερο και ταχύτερο εργαλείο της ΕΚΤ είναι να μειώσει επιθετικά και να ανησυχήσει για τα επακόλουθα αργότερα. Το ζητούμενο θα ήταν να αποφύγει να μειώσει τα επιτόκια με πολύ μικρότερο ρυθμό, όταν θα είναι πολύ αργά για να έχει πραγματικό αποτέλεσμα η μείωση. Η ύφεση και ο αποπληθωρισμός έχουν άσχημο αντίκτυπο, ένας συνδυασμός των δύο μετατρέπεται σε υπαρξιακό πρόβλημα.

Η έντονη πίεση που ασκείται τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ιταλία να περιορίσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα, καθώς η πραγματική οικονομική ανάπτυξη εξανεμίζεται, αποτελεί σημαντική επιπλοκή. Ο οίκος αξιολόγησης Fitch Ratings έθεσε την περασμένη Παρασκευή σε αρνητική προοπτική την πιστοληπτική αξιολόγηση AA- της Γαλλίας. Τόσο η Fitch όσο και η S&P Global δημοσιεύουν αξιολογήσεις για την αξιολόγηση BBB της Ιταλίας αυτή την Παρασκευή. Ευτυχώς, υπάρχει αισιοδοξία ότι θα διατηρηθεί η σταθερή προοπτική.

Είναι ευλογία ότι, σε σχετικούς όρους, τα spreads αποδόσεων μεταξύ των αγορών ομολόγων του πυρήνα του ευρώ και της περιφέρειας είναι καλά διατηρημένες. Δεν υπάρχει καμία πιεστική απαίτηση για την ξαφνική επανεκκίνηση της ποσοτικής χαλάρωσης ή την ανάπτυξη άλλων μη συμβατικών νομισματικών εργαλείων. Ομοίως, η τραπεζική κρίση του ευρώ έχει παρέλθει. Ένα βασικό σημάδι αυτού είναι σίγουρα μια ιταλική τράπεζα που επιδιώκει να εξαγοράσει μια γερμανική. Είναι αναζωογονητικό να ακούει κανείς συζητήσεις για διασυνοριακές συγχωνεύσεις για πιθανές αναπτυξιακές φιλοδοξίες και όχι για διάσωση τραπεζών.

Τα καλά νέα λοιπόν είναι ότι δεν πρόκειται για κάτι που να μοιάζει με κρίση (ακόμη). Παρόλα αυτά, είναι πολύ καλύτερο να μειώσει πιο σκληρά τώρα. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι αυτή η μυθική (καθώς είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πού μπορεί να είναι μέχρι να συμβεί εκ των υστέρων, καθώς μετακινείται συνεχώς) τέλεια ισορροπία μεταξύ απασχόλησης και πληθωρισμού είναι περίπου 2% για την ευρωζώνη. Αυτός ακριβώς είναι ο επίσημος στόχος της ΕΚΤ για τον πληθωρισμό. Οι τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης είδαν όλες τον πληθωρισμό να επιβραδύνεται δραματικά κάτω από τον στόχο, στέλνοντας τη σύνθετη μέτρηση του Σεπτεμβρίου για το μπλοκ στο 1,8%. Παρόλο που υπήρξαν δύο μειώσεις επιτοκίων, το διοικητικό συμβούλιο παραδέχεται ότι η πολιτική παραμένει περιοριστική. Αυτό αρχίζει να μοιάζει με την αρχή ενός μεγάλου λάθους πολιτικής.

Με τη γερμανική οικονομία προφανώς ήδη σε ύφεση, είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τι εμποδίζει την ΕΚΤ από να βγάλει τα μεγάλα όπλα.

Θα ήταν θαύμα αν η Γερμανία πετύχαινε έστω και μια επίπεδη ανάπτυξη, αλλά τουλάχιστον έχει έναν ισχυρό ισολογισμό για να βγει από την τρύπα. Δυστυχώς, η Γαλλία βρίσκεται σε μια πολύπλοκη δύσκολη θέση, χωρίς αυτή την πολυτέλεια. Η δυσχερής θέση της Ιταλίας δεν χρειάζεται πολλές διευκρινίσεις. Το δημοσιονομικό ιππικό της ΕΕ μπορεί τελικά να φτάσει, όπως έγινε με το εργαλείο διάσωσης της πανδημίας ύψους 800 δισ. ευρώ. Αλλά ό,τι μπορεί να γίνει τώρα για να αποφευχθεί η ανάγκη να γίνουν πολύ περισσότερα αργότερα, πρέπει να γίνει τώρα. Είναι καιρός να προχωρήσουμε σε μεγαλύτερες και συχνότερες μειώσεις των επιτοκίων και στη συνέχεια να επανεκτιμήσουμε το επόμενο έτος τον αντίκτυπο.

Απόδοση – Επιμέλεια: Στάθης Κετιτζιάν

 

Adblock test (Why?)

Πηγή: capital

Σχετικά άρθρα

• Unique Post

Δημοσίευση από AutoPolis, Βρίσκεται στις κατηγορίες Διάφορες ειδήσεις

Σχολιάστε το άρθρο