Το Κράτος “απειλεί” και “τιμωρεί” τους Αξιωματικούς-Γιατρούς

Τον τελευταίο καιρό παραιτούνται σωρηδόν αξιωματικοί των ενόπλων μας δυνάμεων αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας ή και οικονομικές απολαβές. Το φαινόμενο εντάθηκε μετά και τις τελευταίες ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργού για αναδιαμόρφωση του στρατιωτικού τοπίου της χώρας μας.

Οι παραιτήσεις ανησυχούν βαθύτατα τόσο την στρατιωτική ηγεσία όσο και την πολιτική. Κι αυτό γιατί αυτή η αιμορραγία αποδυναμώνει όχι μόνον την μαχητικότητα των ενόπλων μας δυνάμεων, αλλά και γιατί δημιουργεί ένα ψυχικό κενό στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού σε μια εποχή που οι σάλπιγγες του πολέμου ηχούν επικίνδυνα στη γειτονιά μας.

Υψηλά ιστάμενοι της Πολιτικής και Στρατιωτικής Ηγεσίας προσπαθούν να αιτιολογήσουν το φαινόμενο των παραιτήσεων ή και των κενών θέσεων των παραγωγικών σχολών που τελευταία λαμβάνουν μορφή χιονοστιβάδας. Πέραν των χρόνιων προβλημάτων στο εργασιακό και μισθολογικό επίπεδο και παρά τις ηχηρές διακηρύξεις της κυβέρνησης για επίλυση αυτών των προβλημάτων αναδύονται καινούρια προβλήματα που ξεπερνούν τις “εύηχες” υποσχέσεις της πολιτικής ηγεσίας.

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε αμηχανία μπροστά σε αυτόν τον ποταμό των παραιτήσεων και δέχεται πιέσεις τόσο από το σώμα των Αξιωματικών όσο κι από την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία για άμεση-αμεσότατη επίλυση του προβλήματος πριν η βλάβη καταστεί “ανήκεστος” και μη “ιάσιμη”. Κι αυτό γιατί το κενό που αφήνουν οι παραιτηθέντες και αποχωρούντες δεν καλύπτεται άμεσα, αλλά χρειάζεται αρκετός χρόνος, που για έναν στρατό θεωρείται επικίνδυνο και πολυτέλεια  να αφήνεις στο χρόνο να σου λύνει τα προβλήματα.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας η ανησυχία και ο προβληματισμός αυτός από το κύμα των παραιτήσεων μεταφέρθηκε και στα υψηλότερα κλιμάκια της κυβέρνησης και προτείνουν στον Πρωθυπουργό να δώσει προτεραιότητα σε ένα τόσο ευαίσθητο εθνικό θέμα. Για πολλούς που γνωρίζουν το θέμα και επειδή φοβούνται και την ανησυχία που επικρατεί μεταξύ των αξιωματικών αρχίζουν να προτείνον την άμεση λύση των προβλημάτων και χωρίς τις γνωστές ελληνικές καθυστερήσεις.

Στο σώμα των αξιωματικών επικρατεί μία αβεβαιότητα για τα μελλοντικά σχέδια της πολιτικής ηγεσίας και αρχίζουν πλέον να εκφράζουν φανερά τις ανησυχίες τους και τον προβληματισμό τους. Ειδικότερα ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών  Σωμάτων (ΣΣΑΣ) σε επιστολή του προς το Πρωθυπουργό τονίζει:

“Συνέπεια αυτού είναι να υπάρχει σήμερα σε εξέλιξη τεράστιο κλίμα ανασφάλειας και αναβρασμού μεταξύ των υγειονομικών που υπηρετούν στα στρατιωτικά νοσοκομεία της επικράτειας με επικείμενο κύμα παραιτήσεων ιατρών κυρίως…” 

Οι ανησυχίες αυτές διαβιβάστηκαν και στην κορυφή της στρατιωτικής ηγεσίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επικοινωνία της με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.

Σημειωτέον πως η στρατιωτική ηγεσία οφείλει να σταθεί αρωγός σε κάθε απόπειρα καταπάτησης κάποιων δικαιωμάτων των ένστολων και δη των Αξιωματικών.

Στις  προθέσεις της κυβέρνησης, και πάντα σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας  από υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα, είναι η θέσπιση-νομοθέτηση άμεσων μέτρων προς αποσόβηση της πλημμυρίδας των παραιτήσεων. Κι εδώ είναι που παρατηρείται και διαφαίνεται ο τιμωρητικός χαρακτήρας του κράτους (για να μην πούμε ο εκδικητικός).

Αντί, δηλαδή, η κυβέρνηση να ενσκήψει άμεσα και “στοργικά” στα προβλήματα και στις ανησυχίες των στελεχών  των ενόπλων μας δυνάμεων, πράττει ακριβώς το αντίθετο. Αφήνει να διαρρέουν πληροφορίες, προς εκφοβισμό των αξιωματικών, πως επίκεινται μέτρα-αντικίνητρα για τις παραιτήσεις. Τα μέτρα αυτά, που ευχόμαστε να είναι μόνον πληροφορίες και όχι ειλημμένες αποφάσεις, προβλέπουν βαριά “πρόστιμα” (εξοντωτικά για κάποιους) σε όσους αξιωματικούς σκοπεύουν να παραιτηθούν.

Για το θέμα αυτό στην επιστολή των Αποφοίτων της ΣΣΑΣ προς τον Πρωθυπουργό τονίζεται:

“…Απαλοιφή όσων διατάξεων προβλέπουν ¨αστυνομικά» ή κατασταλτικά μέτρα τύπου τιμωρίας που αφορούν τον υποχρεωτικό χρόνο παραμονής των στρατιωτικών Ιατρών-Οδοντιάτρων κλπ στην ενεργό υπηρεσία που περιλαμβάνουν τα χρόνια της λήψης ειδικότητας…”

Αντί, δηλαδή, το κράτος να δώσει-θεσπίσει  κίνητρα για παραμονή, κάνει ακριβώς το αντίθετο. Σκοπεύει στην τιμωρία με τη θέσπιση αντικινήτρων παραίτησης. Κι αυτό δείχνει την τιμωρητική του διάθεση σε εργαζόμενους σε ένα χώρο που προσφέρουν τα πάντα για τη “Mητέρα Πατρίδα”, όπως συχνά διακηρύσσει η πολιτική ηγεσία και ελπίζουμε να το εννοεί και να μην αυτοακυρωθεί με τα αντικίνητρα.

Και για να είμαστε σαφείς και πιο συγκεκριμένοι το Υπουργείο Άμυνας πανικοβλημένο από τις παραιτήσεις των αξιωματικών-Ιατρών σκοπεύει να διπλασιάσει ή και να τριπλασιάσει το χρηματικό αντίτιμο-πρόστιμο για όσους τολμήσουν να παραιτηθούν (ενδεικτικά τονίζεται πως θα επιβαρύνονται με 160.000 Ευρώ παραπάνω ως ποινή).

Επιζητεί, δηλαδή, με έναν εκβιαστικό τρόπο να εγκλωβίσει κάποιους εργαζόμενους σε ένα χώρο που, ενώ θα έπρεπε να τυγχάνει της φροντίδας του κράτους , δυστυχώς αφέθηκε στον πατριωτισμό των Αξιωματικών-Ιατρών.

Είναι περίεργο και εκτός πάσης λογικής οι Ιατροί-Αξιωματικοί να μην πληρώνονται για τις εφημερίες τους (ή να παίρνουν ψίχουλα), ενώ την ίδια στιγμή οι ιδιώτες Ιατροί που εργάζονται στο στρατό πληρώνονται τις εφημερίες τους.

Εκτός, όμως, των αντικινήτρων και της τιμωρητικής διάθεσης του Υπουργείου προς τους Αξιωματικούς-Ιατρούς (αλήθεια γιατί μόνον για αυτούς) αναδύεται κι ένα άλλο ζήτημα, φιλοσοφικού μεν χαρακτήρα, αλλά όχι και ήσσονος σημασίας για ένα δημοκρατικό και φιλελεύθερο κράτος, όπως βαυκαλιζόμαστε.

Πώς μπορεί, δηλαδή, ένα κράτος-εργοδότης να φυλακίζει τον εργαζόμενο σε έναν χώρο εργασίας χωρίς το δικαίωμα επιλογής αποχώρησής του, όποτε αυτός κρίνει ωφέλιμο για τον εαυτό του; Νομίζουμε πως ο εργασιακός μεσαίωνας έχει παρέλθει προ πολλού.

Στα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί πως  τελευταία ολοένα και περισσότερα κοινωνικά στρώματα  και επαγγελματικοί κλάδοι ζητούν το δικαίωμα περίθαλψης στα στρατιωτικά νοσοκομεία, όπερ σημαίνει πως οι αξιωματικοί-Ιατροί εμπνέουν εμπιστοσύνη. Η περίπτωση της Ένωσης  Δικαστών και Εισαγγελέων είναι ενδεικτική στο βαθμό που ζήτησε τα μέλη της να νοσηλεύονται σε στρατιωτικά νοσοκομεία.

Και το κράτος πως τους ανταμείβει; Με απειλές ενός δυσβάστακτου προστίμου (τύπου οικονομικών penalties) σε όσους διανοηθούν να αποχωρήσουν από το στράτευμα. Για κίνητρα παραμονής, που θεωρείται και το αυτονόητο, ουδείς λόγος. Και η λογική του Μεσαίωνα καλά κρατεί.

Εμείς ευχόμαστε  όλα τα παραπάνω μέτρα να είναι μόνον πληροφορίες και όχι σχέδια προαποφασισμένα προς εκφοβισμό των Αξιωματικών και δη των Ιατρών. Απευχόμαστε ένα ψυχικό ρήγμα στις τάξεις του στρατού μας.

Λύσεις πάντα υπάρχουν αρκεί να επικρατήσει η λογική. Μία λογική που θα εξασφαλίζει τα συμφέροντα του κράτους χωρίς να παραβιάζει τα δικαιώματα των αξιωματικών-εργαζομένων.

Το κράτος δεν πρέπει να λειτουργεί με ψυχολογία σκληρού εργοδότη απέναντι στους εργαζόμενους και δη τους Αξιωματικούς- Ιατρούς. Η ελευθερία επιλογής  πρέπει να αναγνωριστεί και σε αυτούς.

H λήψη μέτρων για την ανακούφιση των ένστολων πρέπει να είναι άμεση και γενναία(και μακριά από σκέψεις για αντικίνητρα παραίτησης, τιμωρητικού χαρακτήρα) στο βαθμό που τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία κατακόρυφη πτώση της βάσης εισαγωγής σε στρατιωτικές σχολές και δη των Ιατρικών (ΣΣΑΣ).

Όσοι νέοι επιθυμούν να ενταχθούν ως εργαζόμενοι στον Ελληνικό Στρατό θα πρέπει να γνωρίζουν από τώρα με παροχή κινήτρων τις εργασιακές συνθήκες. Οι εξοντωτικές ποινές και οι οικονομικές επιβαρύνσεις που σχεδιάζονται μάλλον λειτουργούν αποτρεπτικά για την εργασιακή ένταξη των νέων στον Ελληνικό στρατό.

Οι Νέοι θέλουν όραμα και κίνητρα…   

Κύριε, Υπουργέ, ευχόμαστε όσα καταγράψαμε παραπάνω να είναι μόνον πληροφορίες και να μην είναι εκκολαπτόμενα μέτρα. Μη συνδέσετε την παραμονή σας στο Υπουργείο Άμυνας με μία πληγή στο σώμα των Αξιωματικών μας.

*Eν τω μεταξύ οι τελευταίες καρατομήσεις αξιωματικών του Υγειονομικού κλάδου προκαλούν ανησυχία για την κατάσταση του στρατού στο επίπεδο της Υγείας.