Τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του Συνδέσμου Ισλαμικών Κρατών και το Ισραήλ

Vehicles drive past a huge banner showing the late Hamas leader Ismail Haniyeh, left, who was killed in an assassination last week, joining hands with Iranian President Masoud Pezeshkian, in a square in downtown Tehran, Iran, Monday, Aug. 5, 2024. Iran has vowed to respond with «power and decisiveness» to the targeted killing of Hamas” top political leader, which it blamed on Israel. (AP Photo/Vahid Salemi)

Ως ήταν ήδη γνωστό από την περασμένη Δευτέρα, το Ιράν αιτήθηκε τη σύγκληση διάσκεψης του Ισλαμικού Συνδέσμου. Την Τετάρτη, οι ΥπΕξ των μουσουλμανικών κρατών συναντήθηκαν στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας (έδρα του Συνδέσμου), μετά το αίτημα του ιρανικού κράτους. 

Όπως πληροφορούμαστε από το λιβανέζικο ιστότοπο naharnet, σε συνέντευξη που έδωσε σε γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων πριν την έναρξη της σύσκεψης ένας από τους έγκυρους  Σαουδάραβες πολιτικούς αναλυτές, ο Μοχάμεντ μπιν Σαλεχ αλ Χάρμπι δήλωσε ότι ”από τη σύσκεψη δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα άλλο παρά μία απλή καταδίκη”. 

Και φυσικά, παρά την προσπάθεια του Ιράν, αλλά και μουσουλμανικών κρατών της Αφρικής, να στρέψουν τα αραβικά Κράτη εναντίον του Ισραήλ, τελικά ”άνθρακας ο θησαυρός”. Για άλλη μία φορά, ειπώθηκαν αυτά τα τετριμμένα και συνηθισμένα που αναφέρουν οι κραταιές αραβικές χώρες, προκειμένου να μην χάσουν από τα χέρια τους ένα εθνοφυλετικό ζήτημα, όπως είναι για αυτές το Παλαιστινιακό… και πήγαν παρακάτω. 

Το Ιράν ανέφερε στη Σύσκεψη ότι με το χτύπημα εναντίον του Χανίγια, παραβιάστηκε η κυριαρχία του και για το λόγο αυτό έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα εναντίον του Ισραήλ. Παρά το γεγονός, όπως γνωρίζουμε όλοι και φυσικά όσον αφορά το γεγονός τονίζεται και από όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά μέσα όταν αναφέρονται στο θάνατο του τρομοκράτη, το Ισραήλ δεν ανέλαβε το χτύπημα. Και εξυπακούεται, εύλογα τηρεί αυτή την στάση το ισραηλινό Κράτος, αφού δεν αποδεικνύεται από κάπου. 

Το Ιράν με τα φερέφωνά του, όπως και οι χώρες που αντιστρατεύονται το δίκαιο αγώνα του Ισραήλ επιδιώκουν με τις εικασίες τους κάτι πολύ συγκεκριμένο, τη δεδομένη στιγμή που υφίσταται μία ακροαματική διαδικασία σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα εναντίον του Ισραήλ, και παρά το γεγονός ότι το ισραηλινό Κράτος δεν αναγνωρίζει ούτε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ούτε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης προσπαθούν, καθώς ενώ οι ενέργειες του Ισραήλ είναι -για να ακριβολογούμε- στα πλαίσια μίας ένοπλης σύρραξης, να κάνουν βαρύτερο το κατηγορητήριο για επίθεση εναντίον κυρίαρχου Κράτους. 

Εννοείται πως το Ισραήλ δεν θα έπραττε μία απερίσκεπτη ενέργεια, όταν είναι γνωστό ότι έχει τα μέσα και τους τρόπους να εξοντώσει τους εχθρούς του σε περιβάλλοντα που ένα χτύπημα θα φαίνεται στα πλαίσια της αυτοάμυνας και της προστασίας της εθνικής του ασφάλειας. 

Από εκεί και ύστερα, οφείλουμε να πούμε ακόμα ότι ένα Ιράν που έχει καταρρεύσει από κάθε άποψη προσπαθεί με προπαγανδιστικό τρόπο για εσωτερική κατανάλωση, ενός λαού που είναι κι αυτός πλέον διχασμένος ανάμεσα σε Φρουρούς της Επανάστασης και Χαμενεΐ, να επιβιώσει, και όλο αυτό που γίνεται για λόγους εντυπώσεων είναι μία συνθήκη που ”φέρει την υπογραφή” του Χαμενεΐ.  

Επίσης, να σημειωθεί και αυτό. Το Ιράν άνοιξε μόνο του τον λάκκο του… Ο πόλεμος ανάμεσα σε Χαμενεΐ και Φρουρούς της Επανάστασης φέρνει το Κράτος σε ένα δίλημμα, εάν κάνει πράξη τις απειλές εναντίον του Ισραήλ, θα καταστραφεί. Εάν δεν τις κάνει, θα εκτεθεί κυρίως στις συμμαχικές του χώρες.Το μόνο σίγουρο είναι, ότι εάν επιλέξει το δεύτερο, σημαίνει ότι μετά από 45 χρόνια ρίχνει πραγματικές γέφυρες με τις ΗΠΑ… και στο βάθος ”κατάρρευση” Χαμενεΐ. Με πρόσφατη αρθρογραφία είχαμε αναφερθεί για το θάνατο του τρομοκράτη στο ιρανικό έδαφος.

Και ποιο είναι το ”κερασάκι στην τούρτα” από την Διάσκεψη των Ισλαμικών Κρατών; Όταν οι χώρες που βρίσκονται με το μέρος του Ιράν ζήτησαν ως επί το πλείστον από τα αραβικά Κράτη να ”υιοθετήσουν” ενεργειακό εμπάργκο εναντίον του Ισραήλ, η πρότασή τους έπεσε στο κενό , καθώς όπως ήταν φυσικό τόσο οι αραβικές χώρες που έχουν υπογράψει με το Ισραήλ τις Συμφωνίες του Αβραάμ όσο και αυτές που προτίθενται στο μέλλον να υπογράψουν μαζί του, αρνήθηκαν. 

Κλείνοντας πρέπει να τονίσουμε αυτό… Οι Συμφωνίες του Αβραάμ είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη στην Διπλωματική Ιστορία και τις Διεθνείς Σχέσεις και φυσικά τις οφείλει η Διεθνής Κοινότητα στην Κυβέρνηση Τραμπ. Εάν η Κάμαλα Χάριςεπιδιώκει την εκλογή της και απλά ”δεν δουλεύει” για την επανεκλογή Τραμπ ή απλά δεν αποτελεί την αναγκαία πολιτική λύση της υπάρχουσας Κυβέρνησης των Δημοκρατικών, ώστε να φαίνεται ότι υπάρχει ένα είδος διακυβέρνησης, μέχρι να παραδώσουν την εξουσία στους Ρεπουμπλικανούς, η Κάμαλα Χάρις και με την ιδιότητα της Αντιπροέδρου των ΗΠΑ οφείλει τη συγκεκριμένη στιγμή να προτείνει στον Μπάιντεν τη δημιουργία ενός Συμβουλίου (με τη μελλοντική μετατροπή του σε Οργανισμό) Αραβικών Κρατών (αρχικά αυτών που έχουν υπογράψει τις Συμφωνίες του Αβραάμ) και Ισραήλ, το οποίο εν πολλοίς και το μόνο βέβαιο είναι ότι θα μπλοκάρει όχι μόνο αυτήν την αιματοχυσία στο ισραηλινο έδαφος, αλλά θα βάλει φρένο στα σχέδια του Ιράν, της Τουρκίας και της Ρωσίας να πυροδοτήσουν ένα γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή…

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα για την υποψήφια Πρόεδρο των ΗΠΑ και Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Μπάιντεν, Κάμαλα Χάρις…

Όνομα (υποχρεωτικό)

Δνση e-mail (δεν δημοσιεύεται) (υποχρεωτικό)

Πληκτρολογήστε τα παραπάνω στοιχεία*