Πώς θα είναι οι γάτες του μέλλοντος

Μπορεί οι γάτες να είναι «μαζί μας» εδώ και περίπου 10.000 χρόνια (θεωρείται ότι εξημερώθηκαν περίπου 10 χιλιετίες πριν) ωστόσο τα αιλουροειδή έχουν περίπου 37 εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης, στα οποία ο άνθρωπος δεν έπαιξε κάποιο ρόλο- και δεν θεωρείται ότι έχουμε προλάβει, ως είδος, να τις επηρεάσουμε ιδιαίτερα.

Όπως σημειώνεται σε σχετικό δημοσίευμα του National Geographic, μέσα σε αυτά τα 10.000 χρόνια ο άνθρωπος έχει επιδράσει λίγο στο πότε και με ποια μέλη του είδους τους ζευγαρώνουν οι γάτες. Από σωματικής άποψης, οι εξημερωμένες γάτες διαφέρουν λίγο από τις άγριες. Τα περισσότερα είδη είναι ηλικίας κάτω των 200 ετών και σε γενικές γραμμές τα μεγέθη και τα σχήματα δεν διαφέρουν πολύ- και όλα αυτά βοηθούν να γίνει κατανοητό πόσο πρόσφατα εξημερώθηκαν ως είδος.

Κάποιες ράτσες (Ragdolls, Birmans) εμφανίστηκαν πολύ πρόσφατα, ενώ άλλες, όπως πχ οι περσικές, είναι παλαιότερες (Μέση Ανατολή, 17ος αιώνας) μα και πάλι νέες σε σχέση με πολλές ράτσες σκύλων. Επίσης, ανάμεσα στις ράτσες των σκύλων συναντώνται επίσης διαφορές σε ένστικτα, σχήμα, προσωπικότητα- ωστόσο οι διαφορές στις γάτες έχουν να κάνουν κυρίως με την εμφάνιση, όχι με το σχήμα ή το ταμπεραμέντο.

Πώς θα μοιάζουν οπότε οι γάτες του μέλλοντος; Στην Ευρώπη πάνω από 1.000 χρόνια πριν, οι γάτες χρησιμοποιούνταν τόσο για να κρατούν μακριά τα τρωκτικά, όσο και σαν πηγές γούνας. Όταν Σκανδιναβοί αρχαιολόγοι σύγκριναν τα μεγέθη που είχαν γούνες γάτας από την εποχή των Βίκινγκς με τα αντίστοιχα σημερινών γατών, διαπίστωσαν πως οι γάτες του 21ου αιώνα είναι 16% μεγαλύτερες. Αυτό από μόνο του είναι ασυνήθιστο, καθώς η εξημέρωση συνήθως κάνει ένα ζώο μικρότερο, όχι μεγαλύτερο (πχ οι λύκοι σε σχέση με τους σκύλους, τα εξημερωμένα βοοειδή, πρόβατα κλπ σε σχέση με τα άγρια ζώα των ειδών τους κ.α.). Μια εξήγηση πιθανώς είναι η διαθεσιμότητα περισσότερης και καλύτερης τροφής, ωστόσο αξίζει να σημειωθεί πως μεγαλύτερα μεγέθη έχουν παρατηρηθεί και στις αγριόγατες που ζουν στη φύση- πχ στην Αυστραλία. Οι γάτες αυτές πιθανότατα βρίσκουν τροφή σε ένα βαθμό και χάρη στην ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα, μα δεν τις ταΐζουν τακτικά άνθρωποι.

Σε κάθε περίπτωση, οι γάτες δεν αναμένεται να εξελιχθούν σε κάποιου είδους γιγαντιαία αιλουροειδή- αλλά είναι πολύ πιθανό οι γάτες του μέλλοντος να είναι μεγαλύτερες από τις σημερινές, και ενδεχομένως και πιο φιλικές, λόγω της συνεχούς επαφής με τον άνθρωπο. Από τη φύση τους οι γάτες είναι πιο μοναχικές και απόμακρες σε σχέση με τον σκύλο, που έχει μακρά εξελικτική ιστορία ως αγελαίο ζώο (και όχι ως μοναχικός κυνηγός), ωστόσο από την άλλη η επαφή με ανθρώπους πιθανώς να παρείχε εξελικτικό πλεονέκτημα στις πιο φιλικές γάτες (άλλωστε, αν μη τι άλλο, είναι γνωστό πως οι γάτες που ζουν ως κατοικίδια ζουν περισσότερο από τις αδέσποτες), οπότε και ήταν πιθανότερο να περάσουν τα πιο «κοινωνικά» γονίδιά τους στους απογόνους τους. Μακροπρόθεσμα αυτό ίσως να οδήγησε σε ένα πιο ήμερο κατοικίδιο. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως, αν συγκριθούν οι κοινωνικές συμπεριφορές και οι προσωπικότητες των γατών με αυτές που είχαν λεοπαρδάλεις, λιοντάρια, αγριόγατες κ.α., διαπιστώνεται πως οι γάτες δεν αρέσκονται και πολύ στο να ζουν σε ομάδες- ωστόσο οι οικόσιτες γάτες είχαν προσωπικότητες πιο κοντά σε αυτές του – αρκετά κοινωνικού- αφρικανικού λιονταριού, που ζει σε ομάδες. Αυτό δείχνει πως οι γάτες μπορούν να προσαρμοστούν μελλοντικά σε πιο κοινωνικά δεδομένα και ότι υπό συνθήκες μπορούν να ζουν μαζί με άλλα μέλη του είδους τους.