Ντοκιμαντέρ για το ιστορικό ξενοδοχείο Chelsea στη Νέα Υόρκη που φιλοξένησε διάσημους καλλιτέχνες

Η Magnolia Pictures εξασφάλισε τα δικαιώματα στη Βόρεια Αμερική για το ντοκιμαντέρ των Amélie van Elmbt και Maya Duverdier, με θέμα το ξενοδοχείο του Μανχάταν και την αμφιλεγόμενη ανακαίνισή του που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στην ενότητα Panorama του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου τον Φεβρουάριο.

Το ξενοδοχείο Chelsea, ένα σύμβολο της αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960, ήταν καταφύγιο για διάσημους καλλιτέχνες και διανοούμενους, όπως η Πάτι Σμιθ, η Τζάνις Τζόπλιν και οι σούπερ σταρ του The Factory, του στούντιο του Άντι Γουόρχολ.

Ωστόσο, η μακροχρόνια ανακαίνιση του κτιρίου σε πολυτελές ξενοδοχείο, η οποία διήρκεσε περισσότερα από 10 χρόνια, είναι πηγή συνεχιζόμενης ανησυχίας για τους ενοίκους του, καθώς δεκάδες από αυτούς, πολλοί σε προχωρημένη ηλικία, εξακολουθούν να ζουν ανάμεσα σε σκαλωσιές και συνεχή κατασκευαστικά έργα.

«Το Dreaming Walls των Amélie van Elmbt και Maya Duverdier είναι ένα πολυδιάστατο κινηματογραφικό ρέκβιεμ για το ξενοδοχείο Chelsea όπως ήταν κάποτε – το επίκεντρο μια μποέμ Νέας Υόρκης που υπάρχει τώρα μόνο στη μνήμη» είπε ο Σκορσέζε.

«Έζησα εκείνες τις μέρες, που μπορούσες να νιώσεις παντού τις αντηχήσεις και τα σοκ της πρωτοπορίας της Νέας Υόρκης.

Στον κινηματογράφο, ο Άντι Γουόρχολ, ο Τζόνας Μέκας, η Σίρλεϊ Κλαρκ και ο Χάρι Σμιθ, που όλοι εμφανίζονται σαν φαντάσματα στη βιασύνη των εικόνων του παρελθόντος και του παρόντος, ενσάρκωναν και μετέδιδαν ένα πολύτιμο πνεύμα απεριόριστης καλλιτεχνικής ελευθερίας, γκρεμίζοντας τα πάντα και χτίζοντας τα ξανά με δυνατές νέες μορφές» τόνισε ο Μάρτιν Σκορσέζε.

Και φυσικά το ίδιο συνέβαινε στο χορό, στη μουσική, στο θέατρο, στη γλυπτική, στη συγγραφή και όλα έμοιαζαν να πηγάζουν από το Chelsea.

Το Dreaming Walls συλλαμβάνει τον ενθουσιασμό εκείνης της μεγάλης στιγμής σε αυτό το κάποτε όμορφα γερασμένο μέρος και επίσης συλλαμβάνει τη θλίψη της σταδιακής εξαφάνισής του».

«Πολλή ιστορία υπάρχει σε αυτό το κτίριο και φαντάσματα τριγυρνούν» λέει στο «Dreaming Walls» εργάτης που εργάζεται στη φαινομενικά ατελείωτη ανακαίνιση στην 23η οδό της Νέας Υόρκης.

To ξενοδοχείο διαχειριζόταν για πολύ καιρό ο Στάνλεϊ Μπαρντ, μια εκκεντρική φιγούρα τον οποίο οι New York Times χαρακτήρισαν όταν πέθανε το 2017 ως «Ρομπέν των Δασών των πανδοχέων» λόγω της τάσης του να χρεώνει λιγότερο τους ενοίκους που συμπαθούσε, αν τους χρέωνε καθόλου.