Λέτσε: Εξι και μια στάσεις στη Φλωρεντία του νότου

Τα  πολλά αρχιτεκτονικά μνημεία ρυθμού μπαρόκ που διαθέτει της έχουν δώσει το προσωνύμιο «Η Φλωρεντία του νότου». Η μεσαιωνική είναι η εποχή που θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει, ίσως, αφήσει εντονότερα από κάθε άλλη τη σφραγίδα στη μεγαλύτερη πόλη της χερσονήσου Σαλέντο – το «τακούνι» της «μπότας» της Ιταλίας – στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου και την καρδιά της Απουλίας: Η Λέτσε είναι μια μεσαιωνική πόλη. 

Ας πάμε να την εξερευνήσουμε: 

Στάση Πρώτη: Το «Κολοσσαίο» στο οποίο διεξάγονταν αγώνες Μονομάχων σήμερα φιλοξενεί τις γιορτές της ποδοσφαιρικής ομάδας της Λέτσε 

Σύμφωνα με τον θρύλο, υπήρχε ήδη από την εποχή του Τρωικού πολέμου. Ιδρύθηκε από τους Μεσσάπιους. Τον 3ο αιώνα π.χ. κατακτήθηκε από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και δέχτηκε το όνομα Λουπιά. Όταν έγινε αυτοκράτορας ο Αδριανός τον 2ο αιώνα μετακινήθηκε περίπου 3 χιλιόμετρα βορειοανατολικά και πήρε το όνομα Λίτσεα. Το, συνδεδεμένο με την Πύλη του Ανδριανού, αμφιθέατρο που δεσπόζει στην πλατεία Σαιν Ορόνζο είναι η απόδειξη της σύνδεσης της ιταλικής πόλης Λέτσε – όπως είναι γνωστή σήμερα – με το ρωμαϊκό της παρελθόν. Η μεγάλη ρωμαϊκή κατασκευή που ανακαλύφθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν ικανή να φιλοξενήσει περίπου 20.000 θεατές που παρακολουθούσαν αγώνες Μονομάχων και αναπαράσταση κυνηγιού άγριων ζώων τα οποία έφταναν από τη θάλασσα καθώς «προσγειώνονταν» στο λιμάνι του Σαν Κατάλντο. Στο ένα τρίτο από το αυθεντικό μνημείο που είναι εμφανές σήμερα μπορεί να απολαύσει κανείς, μεταξύ άλλων, μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και τις γιορτές της τοπικής ομάδας ποδοσφαίρου της Λέτσε.

Όταν έπεσε η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ξέσπασαν οι Γοτθικοί πόλεμοι, οι Οστρογότθοι και ο βασιλιάς τους Τωτίλας λεηλάτησαν την πόλη.  

Η Λέτσε παρέμεινε πέντε αιώνες στη Βυζαντινή αυτοκρατορία.

Στάση Δεύτερη: Η Βασιλική του Τίμιου Σταυρού – και μάλιστα εν αναμονή νύφης

Τα μεσαιωνικά μνημεία κυριαρχούν. Η εξερεύνηση των μνημείων αυτών δεν μπορεί παρά να αποτελεί προτεραιότητα για τον επισκέπτη. Κι ένα σημείο εκκίνησης, η Βασιλική του Τίμιου Σταυρού ( Basilica of the Holy Cross). Ανάγλυφα, πέτρινα γλυπτά, ζωφόροι λουλουδιών  καθιστούν τη Βασιλική του Τιμίου Σταυρού ένα εντυπωσιακό παράδειγμα πλούσιων, εκλεπτυσμένων και κομψών μορφών που έχουν σκαλιστεί πάνω στην πέτρα της Λέτσε. Το μνημείο  – εκτός από το να θαυμάζεται – έχει και σημερινή χρήση, όπως για γαμήλιες τελετές, σε μια εκ των οποίων σταθήκαμε αυτόπτες μάρτυρες. 

Είναι μια από τις πιο σημαντικές και θαυμαστές εκκλησίες στο Λέτσε, που ολοκληρώθηκε το 1699. Η υπέροχη πρόσοψή της είναι ένα αληθινό μανιφέστο καλλιτεχνικής δεξιοτεχνίας και διακοσμητικής τεχνογνωσίας. Προσφέρει μια επίδειξη εργασίας σε πέτρα, έργο του Τσεζάρε Πένα βασισμένο σε σχέδιο του  Τζιουζέπε Ζίμπαλο.

Δίπλα στη Βασιλική του Τίμιου Σταυρού θα βρούμε το Παλάτσο ντέι Σελεστίνι, που εδώ και τρεις αιώνες φιλοξενεί το μοναστήρι των Σελεστίνιων Πατέρων. γνωστό και ως Κυβερνητικό Μέγαρο κι είναι τώρα η έδρα της Νομαρχίας και της Επαρχιακής Διοίκησης της Λέτσε. Είναι ένα παλάτι σε στιλ μπαρόκ, σχεδιασμένο  επίσης από τον Τζιουζέπε Ζίμπαλο στο ίδιο μοτίβο με την πρόσοψη της προαναφερθείσας εκκλησίας. Με λίγα λόγια θα βρεθούμε σε μια μοναδική γραφική πλατεία που θα μας αφήσει άφωνους.

Στάση Τρίτη: Πλατεία Σεν Ορόνζο – όπου τους αρχάριους περιμένει κι ένα τρενάκι

Αφού επισκεφθούμε τα ρωμαϊκά αρχαιολογικά ευρήματα, ας σταματήσουμε στην πιο σημαντική πλατεία του Λέτσε: Την πλατεία Σεν Ορόνζο (Piazza Sant’ Oronzo), μια πλατεία με πολλά διαφορετικά στρώματα και  αρχιτεκτονικά στιλ που πλέον συνυπάρχουν μαζί. Στην αρχαιότητα, η πλατεία είχε διαφορετική διάταξη δεδομένου του ότι τη θέση του σημερινού αμφιθεάτρου καταλάμβανε ένας μικρός οικισμός που καταστράφηκε κατά τις αρχαιολογικές ανασκαφές. Από το 1656 η πλατεία πήρε το όνομά της από τον προστάτη άγιο του Λέτσε, τον Άγιο Ορόνζο μετά τις καταστροφές της πανώλης.

Μπορούμε να θαυμάσουμε τη μεγαλοπρεπή Στήλη, ύψους 29 μέτρων, κατασκευασμένη στο Μπρίντεζι με υλικά που προέρχονται από δύο ρωμαϊκές στήλες. Ο λόγος για το χάλκινο άγαλμα αφιερωμένο στον πολιούχο άγιο που στήθηκε πάνω του το 1666, σχεδιασμένο από τον Τζιουζέπε Ζίμπαλο ως ανάθημα των πολιτών. Στα δεξιά της στήλης, θα βρούμε το «Κάθισμα», ένα μεγαλοπρεπές κυβικό κτήριο του 16ου αιώνα, και τη μικρή εκκλησία του Αγίου Μάρκου, ένα κόσμημα της ύστερης Αναγέννησης. Ας θυμηθούμε να τραβήξουμε μια φωτογραφία του ρολογιού με την, μεγαλύτερη στον κόσμο, όψη από μπρούτζο και σμάλτο από τον καλλιτέχνη Φραντσέσκο Μπαρμπιέρι.

Στάση Τέταρτη: πλατεία ντελ Ντουόμο και καθεδρικός ναός της Μαρία Σαντίσιμα Ασούντα λίγο πριν ξεκινήσει υπαίθρια εκδήλωση

Θα πρέπει να επιδιώξουμε να φτάσουμε στην πλατεία ντελ Ντουόμο διότι θα εκπλαγούμε από την ομορφιά του καθεδρικού ναού της Μαρία Σαντίσιμα Ασούντα και του καμπαναριού του. Κι εδώ ό,τι έχει σμιλευτεί στην λευκή πέτρα της Λέτσε, η μπαρόκ ψυχή του καθεδρικού ναού και ολόκληρη η πλατεία είναι ένα πραγματικά υπέροχο θέαμα. Εμείς το βρήκαμε με καθίσματα θεατών έξω από την κεντρική του είσοδο λίγο πριν ξεκινήσει υπαίθρια εκδήλωση – είπαμε, οι Ιταλοί κάνουν χρήση των μνημείων τους, τόσο στους εξωτερικούς, όσο και στους εσωτερικούς τους χώρους. 

Πρόταση να το επισκεφθούμε το ηλιοβασίλεμα: Το φως εκείνη την ώρα της ημέρας είναι πραγματικά ξεχωριστό και η ατμόσφαιρα μαγική. 

Στάση Πέμπτη: Castromediano Museo με ελληνική σφραγίδα

Aνάμεσα στα υπέροχα αρχαιολογικά ευρήματα της λεγόμενης «Μεγάλης Ελλάδας/Magna Graecia», της επικράτειας, δηλαδή, των διάφορων αρχαίων Ελληνικών αποικιών στη Σικελία και τη νότια Ιταλία, ανάμεσα σε απολιθώματα, χειροποίητα αντικείμενα και έργα τέχνης χιλιάδων ετών που παρουσιάζουν την ιστορία και τον πολιτισμό του Σαλέντο, ένας Ελληνας γλύπτης απιθώνει την σύγχρονη τέχνη. Στο Castromediano Museo, o Κώστας Βαρώτσος έχει να καταθέσει μια κραυγή αγωνίας για το μέλλον του Ανθρώπου. 

Πρωταγωνιστική θέση στα έργα που παρουσιάζει στους χώρους του παλαιότερου πολιτιστικού ιδρύματος στην Απουλία που πραγματοποιεί ένα εκθεσιακό πρόγραμμα στενά συνδεδεμένο στη σχέση του αρχαίου με το σύγχρονο, κατέχει το έργο «Ελπίς» το οποίο δίνει και τον τίτλο της έκθεσης. Είναι μια «φλόγα» που κατεβαίνει – ή μήπως ανεβαίνει; – από τον ουρανό η οποία διαμορφώνει πλέον τους εξωτερικούς χώρους του Μουσείου και μαζί με το έργο του «Ποιητής» θα μείνουν μόνιμα εκεί. 

Στάση Εκτη: Museo Istorico Citta de Lecce με τρεις εκθέσεις

Τρεις εκθέσεις, η ομαδική παρουσίαση Aracne με έργα που έχουν να κάνουν με ίνες υφασμάτων, η έκθεση Il Leccio E la Lupa με αρχαίες ιστορίες από τη γη της Λέτσε αλλά και η παρουσίαση του γλύπτη Cosimo Carlucci με έργα πολλών και διαφορετικών περιόδων του συνθέτουν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πολιτιστικό μωσαϊκό στο εξαιρετικά φιλόξενο Μουσείο με το ευγενέστατο προσωπικό. 

Στάση Εβδομη: Ενα οδοιπορικό στο ιστορικό κέντρο της πόλης Λέτσε

Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην εξερευνήσουμε το ιστορικό κέντρο της πόλης, όπου, μεταξύ άλλων, θα βρούμε:  

ΠΡΙΝ ΦΥΓΕΤΕ…

• Μάλτα: Ταξίδι πίσω στον χρόνο σε μια χώρα βγαλμένη από ταινία
• Κόττες Πηλίου – Το άγνωστο ψαροχώρι
• Στα ανθισμένα λιβάδια της λεβάντας: Το μυστικό της ισπανικής μεσαιωνικής πόλης Brihuega