Εμείς και εσείς σε επαφή
Γιατί η Fed πρέπει να τολμήσει μια μεγαλύτερη μείωση των επιτοκίων
18/09/2024 - 03:44
Του Bill Dudley
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίσιμη απόφαση κατά τη συνεδρίαση χάραξης της νομισματικής πολιτικής της αυτήν την εβδομάδα: Να χαλαρώσει ελαφρώς τη νομισματική πολιτική της με μια μείωση των επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης ή να προχωρήσει σε μια σπάνια μείωση κατά 50 μονάδες βάσης για να αποτρέψει μια ύφεση.
Τι πρέπει να κάνει επομένως η Fed και τι τελικά θα πράξει; Οι απαντήσεις σε αυτά τα δύο ερωτήματα δεν είναι απαραίτητο να είναι οι ίδιες. Αλλά αυτή τη φορά, νομίζω ότι θα είναι.
Η ένταση μεταξύ 25 ή 50 μονάδων έχει αυξηθεί σημαντικά, λόγω ειδήσεων που έχουν ενισχύσει τις προσδοκίες της αγοράς προς μια μεγαλύτερη κίνηση. Όπως σημείωσα την περασμένη Παρασκευή σε συνέδριο της Επιτροπής του Bretton Woods στη Σιγκαπούρη, η λογική που υποστηρίζει μια μείωση κατά 50 μονάδες βάσης είναι επιτακτική.
Οι δύο στόχοι της διπλής εντολής της Fed – η σταθερότητα των τιμών και η μέγιστη βιώσιμη απασχόληση – έχουν έρθει σε πολύ πιο στενή ισορροπία, γεγονός που υποδηλώνει ότι η νομισματική πολιτική θα πρέπει να είναι ουδέτερη, ούτε να περιορίζει ούτε να ενισχύει την οικονομική δραστηριότητα. Ωστόσο, τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια παραμένουν πολύ πάνω από τα ουδέτερα. Αυτή η διαφορά πρέπει να διορθωθεί το συντομότερο δυνατό.
Ας αναλογιστούμε τα στοιχεία. Το ποσοστό ανεργίας έχει αυξηθεί κατά 0,8 ποσοστιαίες μονάδες από το χαμηλότερο σημείο τον Ιανουάριο του 2023. Τους τελευταίους τρεις μήνες, η απασχόληση αυξήθηκε με τον βραδύτερο ρυθμό από το 2020. Ο πληθωρισμός των μισθών έχει συγκρατηθεί σε λιγότερο από 4%, ενώ το προτιμώμενο από τη Fed μέτρο του πληθωρισμού των τιμών καταναλωτή κυμαίνεται γύρω στο 2,5%. Παρόλο που οι βασικές τιμές καταναλωτή αυξήθηκαν λίγο περισσότερο από το αναμενόμενο τον Αύγουστο, η κατάσταση οφείλεται σε κατηγορίες που τείνουν να υστερούν (ασφάλιση και στέγη), και η τελευταία έκθεση για τις τιμές παραγωγού υποδηλώνει ότι ο βασικός δείκτης προσωπικών καταναλωτικών δαπανών θα είναι σημαντικά πιο ήπιος.
Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οι καθοδικοί κίνδυνοι για την απασχόληση υπερτερούν των ανοδικών για τον πληθωρισμό. Κάθε φορά που το μέσο ποσοστό ανεργίας τριών μηνών αυξήθηκε πάνω από 0,5 ποσοστιαία μονάδα από το κατώτατο σημείο του κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 12 μηνών, το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ μεγαλύτερη αύξηση – τουλάχιστον 1,9 ποσοστιαίες μονάδες – και ύφεση. Το όριο μπορεί να είναι υψηλότερο αυτή τη φορά, δεδομένου ότι η άνοδος του ποσοστού ανεργίας τροφοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την ταχεία αύξηση του εργατικού δυναμικού. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την ιδέα ότι υπάρχει ένα σημείο καμπής και ότι η αγορά εργασίας είτε το έχει περάσει είτε το πλησιάζει.
Μια μείωση κατά 50 μονάδες βάσης θα ταιριάξει επίσης με την επόμενη σειρά οικονομικών προβλέψεων των αξιωματούχων της Fed, τις οποίες θα δημοσιεύσουν αυτή την εβδομάδα. Οι αγορές αναμένουν μια συνολική μείωση τουλάχιστον 100 μονάδων βάσης μέχρι το τέλος του 2024. Εάν η Fed κάνει μόνο 25 τώρα και προβλέπει άλλες 50 στις επόμενες δύο συνεδριάσεις της φέτος, θα στείλει ένα «γερακίσιο» (hawkish) μήνυμα. Αν κάνει μείωση κατά 25 μονα΄δες βάσης και προβλέπει περισσότερες από 50, ο κόσμος θα αναρωτηθεί γιατί δεν μειώνει περισσότερο άμεσα. Η μεγαλύτερη περικοπή βοηθάει έτσι τη Fed να βγει από αυτή τη δύσκολη θέση.
Γιατί, επομένως, η Fed δεν θα μπορούσε να πάει για μείωση κατά 50 μονάδες βάσης; Αυτή είναι η καλύτερη εξήγηση που μπορώ να βρω.
Πρώτον, ο αναμενόμενος προορισμός των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από τον ρυθμό μείωσης. Οι προσδοκίες καθορίζουν τα μακροπρόθεσμα επιτόκια, συμπεριλαμβανομένων των επιτοκίων των ενυπόθηκων δανείων. Με περίπου 250 μονάδες βάσης μειώσεων που έχουν τιμολογηθεί μέχρι το τέλος του 2025, το μέγεθος της κίνησης αυτής της εβδομάδας δεν θα πρέπει να έχει μεγάλη σημασία.
Δεύτερον, η Fed θέλει να βεβαιωθεί ότι έχει χαλιναγωγήσει τον πληθωρισμό. Έχει ξεγελαστεί και στο παρελθόν: Στις αρχές του τρέχοντος έτους, ο πληθωρισμός ανέκαμψε, αναγκάζοντας την κεντρική τράπεζα να διατηρήσει τα επιτόκια υψηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ο πρόεδρος της Fed Τζερόμ Πάουελ δεν θέλει να επαναλάβει τα λάθη του Άρθουρ Μπερνς, ο οποίος δεν ακολούθησε την πορεία του για να πιέσει τον πληθωρισμό στη δεκαετία του 1970.
Τρίτον, αν και η οικονομία των ΗΠΑ έχει επιβραδυνθεί λίγο και η αγορά εργασίας έχει αποδυναμωθεί, υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι βρίσκεται σε ύφεση ή κοντά σε ύφεση. Το μοντέλο GDPNow της Atlanta Fed προβλέπει ετήσια, προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό, ανάπτυξη 2,5% το τρέχον τρίμηνο.
Τέλος, μια μικρότερη κίνηση θα μπορούσε να προλάβει τα παράπονα του Ντόναλντ Τραμπ ότι η Fed ενισχύει την οικονομία για να βελτιώσει τις εκλογικές προοπτικές της Κάμαλα Χάρις. Οι αξιωματούχοι της Fed πιθανώς θα προτιμούσαν να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότερο έξω από την πολιτική των φετινών εκλογών.
Παρόλα αυτά, αναμένω ότι η Fed θα κόψει 50 μονάδες βάσης. Πιστεύω ότι ο πρόεδρος Πάουελ προτιμά μια επιθετική προσέγγιση: Στην ομιλία του στο Τζάκσον Χόλ τον περασμένο μήνα, ανέφερε με έμφαση ότι μια περαιτέρω αποδυνάμωση της αγοράς εργασίας – που φαίνεται να συμβαίνει – θα ήταν «ανεπιθύμητη». Η νομισματική πολιτική είναι σφιχτή, ενώ θα έπρεπε να είναι ουδέτερη ή ακόμη και πιο χαλαρή. Και μια μεγαλύτερη κίνηση τώρα θα διευκολύνει τη Fed να ευθυγραμμίσει τις προβλέψεις της με τις προσδοκίες της αγοράς, αντί να προκαλέσει μια δυσάρεστη έκπληξη που δεν δικαιολογείται από τις οικονομικές προοπτικές.
Απόφοση – Επιμέλεια: Στάθης Κετιτζιάν
Πηγή: capital
Σχετικά άρθρα
- Unique Post
Δημοσίευση από AutoPolis, Βρίσκεται στις κατηγορίες Διάφορες ειδήσεις
