Απόφαση-σταθμός: Αποζημίωση 30.000 ευρώ σε δανειολήπτη από τράπεζες και funds για ηθική βλάβη

Σε μια δικαστική απόφαση-σταθμό προχώρησε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, κρίνοντας πως τράπεζες και funds πρέπει να αποζημιώσουν δανειολήπτη, κρίνοντας πως η απόφαση για πλειστηριασμό του ακινήτου του ήταν «καταχρηστική, αντίθετη προς τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών».

Για το λόγο αυτό όρισε αποζημίωση 30.000 ευρώ για ηθική βλάβη, κρίνοντας πως ο πλειστηριασμός έγινε παρά το γεγονός πως αφορούσε εξοφλημένη απαίτηση! Ο οφειλέτης βρέθηκε μπλεγμένος μεταξύ της ασφαλιστικής του εταιρείας, η οποία λόγω ασθένειας όφειλε να αποπληρώσει το δάνειο αλλά υπήρξε καθυστέρηση με αποτέλεσμα οι δανειστές να προχωρήσουν στον πλειστηριασμό παρά το γεγονός πως θεωρείτο εξοφλημένη η όποια απαίτηση.

Όπως αναφέρεται από το Δικαστήριο «έλαβαν οπωσδήποτε γνώση όλων αυτών από τον ίδιο τον ενάγοντα, όταν του επιδόθηκε η προαναφερόμενη διαταγή πληρωμής, δεδομένου ότι αμέσως αυτός αφενός διαμαρτυρήθηκε εγγράφως στην πρώτη εναγομένη, εκθέτοντας τα ανωτέρω, αφετέρου επέδωσε σ’ αυτή την ασκηθείσα κατά της διαταγής πληρωμής με αριθμό έκθεσης κατάθεσης γενικό και ειδικό… ανακοπή του, σε λόγο της οποίας εξέθετε αναλυτικά όλα όσα είχαν λάβει χώρα μετά την ασθένειά του, μεταξύ των οποίων την εξ αυτής αναπηρία του και επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου και την τελεσίδικη καταψήφιση του ασφαλίσματος στη δεύτερη εναγομένη, ειδική διάδοχος της οποίας κατέστη η ανωτέρω αλλοδαπή εταιρεία ειδικού σκοπού, την διαχείριση των απαιτήσεων της οποίας στην Ελλάδα ανέλαβε η πρώτη εναγομένη».

Ωστόσο, όπως σημειώνεται, «παρά το γεγονός όμως ότι ο ενάγων κατέστησε στην τελευταία, και εγγράφως, γνωστά τα ανωτέρω, οι προστηθέντες από αυτή υπάλληλοί της έσπευσαν να επιβάλλουν αναγκαστική κατάσχεση στο ακίνητο του, λόγω ασθένειας αναπήρου και ανικάνου προς εργασία, ενάγοντος, το οποίο αποτελούσε την κύρια κατοικία του ιδίου, των τεσσάρων ανηλίκων τέκνων του και της συζύγου του και όρισαν και ημέρα πλειστηριασμού. Την αναγκαστική δε αυτή κατάσχεση επέβαλαν, ενώ είχαν εγγράφως, δύο φορές, διαβεβαιώσει τον ενάγοντα ότι προβαίνουν σε έλεγχο της βασιμότητας των όσων αυτός τους είχε καταστήσει γνωστά και ότι θα τον ενημερώσουν περί του αποτελέσματος του ελέγχου, παρακαλώντας μάλιστα τον ενάγοντα να δείξει την κατανόησή του για την καθυστέρηση».

Απόφαση-σταθμός για τράπεζες και funds: «Δεν τον ενημέρωσαν όπως είχαν διαβεβαιώσει»

Αντιθέτως, επισημαίνεται πως «όχι μόνο δεν τον ενημέρωσαν, όπως εγγράφως τον είχαν διαβεβαιώσει και όφειλαν, επομένως, και κατά τις επιταγές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών να πράξουν, αλλά τουναντίον, λίγες μόνο ημέρες μετά την τελευταία διαβεβαίωσή τους ότι συνεχίζουν την έρευνα και θα τον ενημερώσουν για το αποτέλεσμα, επέβαλαν αναγκαστική κατάσχεση στην κύρια κατοικία του και όρισαν και ημέρα πλειστηριασμού της, αδιαφορώντας για όσα, αληθή, τους είχε καταστήσει γνωστά ο ενάγων με αποδεικτικά έγγραφα, μεταξύ των οποίων και την ανωτέρω αναφερόμενη υπ’ αριθ. … απόφαση του Ειρηνοδικείου Αμαλιάδος και για όσα περί έρευνας και ενημέρωσή του τον διαβεβαίωναν, διαψεύδοντας έτσι και την εμπιστοσύνη και την προσδοκώμενη από τον ενάγοντα κατά την παροχή των αντίστοιχων υπηρεσιών ασφάλεια».

Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο τονίζει πως «η επικαλούμενη με την ιστορική βάση της αγωγής συμπεριφορά όλων των εναγομένων σε βάρος του ενάγοντος, όπως αυτή εκδηλώθηκε με τις προαναφερόμενες επί μέρους ενέργειες και παραλείψεις των προστηθέντων υπαλλήλων τους κατά την εκτέλεση των υπηρεσιών που τους ανάθεσαν και η οποία, συμπεριφορά, ενόψει των κινήτρων, του σκοπού και του είδους των μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για την επίτευξη του σκοπού και των λοιπών ως άνω περιστάσεων υπό τις οποίες εκδηλώθηκε, ήταν καταχρηστική, αντίθετη προς τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών και, ειδικότερα, προς την ευθύτητα, την εμπιστοσύνη και την εντιμότητα που επιδεικνύει ο χρηστός και εχέφρων συναλλασσόμενος, καθώς και αντίθετη προς τα χρηστά ήθη, γιατί, κατά αντικειμενική κρίση, σύμφωνα με τις αντιλήψεις του σκεπτομένου με χρηστότητα και σωφροσύνη μέσου κοινωνικού ανθρώπου, η συμπεριφορά αυτή αντέκειτο στην κοινωνική ηθική και τις θεμελιώδεις δικαιϊκές αρχές, πάνω στις οποίες στηρίζεται το θετικό δίκαιο, ενώ, επιπρόσθετα, με την ίδια συμπεριφορά διαψεύστηκε η από τον ενάγοντα, ως αποδέκτη των παρεχόμενων από τις εναγόμενες υπηρεσιών, ευλόγως από αυτόν προσδοκώμενη ασφάλεια κατά την παροχή των υπηρεσιών τους».

«Προέβησαν σε ενέργειες και παραλείψεις σε βάρος του ενάγοντος από πρόθεση»
Επίσης, επισημαίνεται χαρακτηριστικά ότι «οι προστηθέντες των εναγομένων προέβησαν στις ανωτέρω εκτιθέμενες ενέργειες και παραλείψεις σε βάρος του ενάγοντος από πρόθεση, γιατί προέβλεψαν ότι με τη συμπεριφορά τους ήταν, τουλάχιστον, ενδεχόμενη η επέλευση ζημίας και ειδικότερα της εκ της προσβολής της προσωπικότητας ηθικής βλάβης στον ενάγοντα και παρ’ όλα αυτά δεν απείχαν από τις πράξεις και παραλείψεις τους, από τις οποίες και επήλθε η εκτιθέμενη κατωτέρω προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος και η ηθική του βλάβη».

Προστίθεται ότι «αποδείχτηκε ότι εξαιτίας της ανωτέρω περιγραφόμενης παράνομης και υπαίτιας και αντίθετης με τα χρηστά ήθη συμπεριφοράς των προστηθέντων υπαλλήλων των τριών εναγομένων κατά την εκτέλεση των υπηρεσιών που αυτές τους ανάθεσαν, κατ’ αιτιώδη, όπως και πιο πάνω έχει εκτεθεί, συνάφεια, προσβλήθηκε η προσωπικότητα του ενάγοντος ως προς την κοινωνική και ψυχική του ατομικότητα, γιατί τρώθηκε η τιμή του και εμφανίστηκε στις συναλλαγές ως άτομο αφερέγγυο και μειωμένης συναλλακτικής πίστης, που δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του και αδιαφορεί για την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων χρεών του, κατασχέθηκε η αποτελούσα την κύρια κατοικία του περιουσία του και ορίστηκε ημέρα αναγκαστικού πλειστηριασμού της, εκμηδενίστηκε η πιστοληπτική του δυνατότητα, λόγω τα καταχώρισης δυσμενών προσωπικών του δεδομένων στο διατραπεζικό αρχείο των αφερέγγυων οφειλετών της εταιρείας «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.», ενώ κλονίστηκε και η ψυχική του υγεία λόγω των εξακολουθητικών και επί πολλά έτη δαπανηρών προσπαθειών του και οχλήσεων του προς τις εναγόμενες για να επιτύχει την απαλλαγή του από το υπόλοιπο του δανείου μέσω του οφειλομένου ασφαλίσματος, ένοιωσε έντονη ψυχολογική πίεση, δοκίμασε επί πολλά έτη στενοχώρια, αγωνία, και ταραχή και εξ όλων αυτών υπέστη ο ενάγων σημαντική ηθική βλάβη».