Αποκλεισμένος από επενδύσεις, ανάπτυξη και Τουρισμό ο Κόλπος της Κυπαρισσίας: Ερευνα HuffPost

Με το νέο «Αυτοκινητόδρομο Μορέα», τα 237 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Αθήνα από την Καλαμάτα καλύπτονται μέσα σε κάτι περισσότερο από δύο ώρες. Η Καλαμάτα, ως πρωτεύουσα του νομού Μεσσηνίας, είναι σήμερα ένα από τα σύμβολα στη νέα εποχή του Τουρισμού στην Ελλάδα.

Ένας νομός που επί δεκαετίες αποτελούσε φθηνή, ή «δεύτερη επιλογή» – κυρίως για τον εσωτερικό Τουρισμό – μέσα σε 14 χρόνια άλλαξε ταχύτητα και μπήκε στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Μεσολάβησαν δύο καθοριστικές στιγμές:

- τον Μάιο του 2010 εγκαινιάστηκε το συγκρότημα «Costa Navarino», που επεκτείνεται σταθερά από τότε μέχρι σήμερα

- τον Δεκέμβριο του 2016 παραδόθηκε στην κυκλοφορία ο Αυτοκινητόδρομος Μορέα, στη διαδρομή Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα και Λεύκτρο-Σπάρτη, που αποτελεί τον κεντρικό οδικό άξονα της Πελοποννήσου

Ανάπτυξη με εξαιρέσεις: Η εγκατάλειψη της Τριφυλίας

Το success story της Μεσσηνίας αποτυπώνεται σε αριθμούς στην επιβατική κίνηση του αεροδρομίου της Καλαμάτας. 

Μετρώντας από το 2010, η επιβατική κίνηση της Καλαμάταςέχει αυξηθεί κατά 250%. Το 2022 ξεπέρασε τους 351.000 επιβάτες και υπάρχουν προσδοκίες για αύξηση επιβατικής κίνησης άνω του 40% έως το 2030.

Το ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει μεγάλα ποσά και οι τοπικές κοινωνίες, επιχειρήσεις και εργαζόμενοι περιμένουν ένα πολύ καλύτερο αύριο.

Όλες οι τοπικές κοινωνίες, όλες οι επιχειρήσεις και όλοι οι εργαζόμενοι; Όχι. 

Ο Δήμος Τριφυλίας είναι ένας από τους μεγαλύτερους Δήμους της χώρας σε έκταση, καθώς προέρχεται από την συνένωση 5 προϋπαρχόντων Δήμων και μίας Κοινότητας: Δήμος Αετού, Δήμος Αυλώνος, Δήμος Γαργαλιάνων, Δήμος Κυπαρισσίας, Δήμος Φιλιατρών και Κοινότητα Τριπύλης. 

Το θαλάσσιο μέτωπο της περιοχής βλέπει στο Ιόνιο και καλύπτει το 1/4 της ακτογραμμής στη Δυτική Πελοπόννησο.

Toυριστική ανάπτυξη μηδενική.

Το επιτυχημένο μοντέλο του Costa Navarino της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου δεν είχε συνέχεια, ενώ η γεωγραφική του θέση – πολύ εγγύτερα στην Πύλο σε σύγκριση με την Κυπαρισσία – καταδικάζει την Τριφυλία σε απομόνωση και υστέρηση.

Εναλλακτικές λύσεις για την οικονομική ανάπτυξη, την προσέλκυση επενδύσεων και το άνοιγμα θέσεων εργασίας στην περιοχή; Καμία.

Δήμαρχος Τριφυλίας: Ούτε ένα έργο δεν ολοκληρώνεται

«Η Τριφυλία ζει στο περιθώριο», λέει ο δήμαρχος Γιώργος Λεβεντάκης, εκφράζοντας την απόγνωση, αλλά και τον θυμό των συμπολιτών του, μιλώντας για αντιδράσεις που κινούνται στα πρόθυρα «επανάστασης».

Χωρίς λιμάνι που να διαθέτει υποδομές ικανές για τον ελλιμενισμό θαλαμηγών ή άλλων μεγάλων τουριστικών σκαφών, χωρίς οδικό δίκτυο ώστε να συνδέεται η νοτιοδυτική Πελοπόννησος με τους κεντρικούς άξονες της Μεσσηνίας και χωρίς κανένα σχέδιο για τουριστικές επενδύσεις, οι κάτοικοι της Τριφυλίας βλέπουν το μέλλον τους δυσοίωνο και αισθάνονται πλήρως εγκαταλελειμμένοι και αδικημένοι.

«Συμφέροντα εμποδίζουν επενδύσεις που θα απογείωναν την δυτική Πελοπόννησο»

Ο δήμαρχος Τριφυλίας, Γιώργος Λεβεντάκης, δείχνει το κάστρο που δεσπόζει πάνω από την Κυπαρισσία και εκφράζει οργή για τα προσκόμματα που θέτει η γραφειοκρατία, ακόμα και σε προσπάθειες ανάδειξης της ιστορικής κληρονομιάς του τόπου: «Στη Μεθώνη φωτίστηκε το κάστρο από το υπουργείο Πολιτισμού. Εμείς εδώ δεν έχουμε δικαίωμα, ούτε να το φωτίσουμε με δικά μας χρήματα. Μας το απαγορεύει η Αρχαιολογία και το υπουργείο Πολιτισμού», λέει χαρακτηριστικά.

Σε μία περιοχή που έλκει την Ιστορία της από τα Ομηρικά χρόνια, με σύμβολα το ανάκτορο του Νέστορα και το Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα, οι επισκέπτες από το εξωτερικό είναι υποχρεωμένοι να μετακινηθούν οδικώς από μακρινές αποστάσεις. Άλλωστε η Τριφυλία δεν διαθέτει ποιοτικές υποδομές φιλοξενίας – με μοναδική εξαίρεση την πρώτη μονάδα που δημιούργησε το Costa Navarino στα όρια με την περιοχή της Πύλου.

Ο δήμαρχος Τριφυλίας απευθύνει ύστατη προειδοποίηση στα αρμόδια υπουργεία, καθώς η οικονομία της περιοχής μαραζώνει, ενώ νέες επενδύσεις αντιμετωπίζονται εχθρικά με την κυβέρνηση και την Πολιτεία σε ρόλο απαθούς θεατή: «Στην Ελαία, στο δάσος, πήγαν δύο άτομα και σταμάτησαν μία ολόκληρη επένδυση», τονίζει ο Γιώργος Λεβεντάκης. Στην ερώτηση, εάν μπορεί να συμβιώσει ο άνθρωπος με τον πληθυσμό της θαλάσσιας χελώνας καρέτα – καρέτα, που αναπαράγεται σε ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς, απαντά κατηγορηματικά:

«Είναι Natura, μας λένε. Μα στις περιοχές Natura επιτρέπεται η δόμηση υπό όρους και προϋποθέσεις. Και στην Ζάκυνθο δεν ανθεί ο τουρισμός; Ναι, λοιπόν, μπορεί και με την επένδυση – και με τον άνθρωπο – να συνυπάρξει η χελώνα. Θέλουμε εμείς να την εξοντώσουμε, μαζί με τον τόπο μας;», διερωτάται ο δήμαρχος Τριφυλίας, ενώ αφήνει αιχμές για οργανώσεις που αποκομίζουν οικονομικά οφέλη, παρεμβαίνοντας στη φυσική διαδικασία αναπαραγωγής της καρέτα καρέτα. 

Χελώνα καρέτα καρέτα: Δεν είναι πλέον «απειλούμενο είδος»

Από το 2015, οι θαλάσσιες χελώνες καρέτα καρέτα (caretta-caretta) δεν χαρακτηρίζονται πλέον ως απειλούμενο είδος.

Η λεγόμενη «κόκκινη λίστα IUCN» αναθεώρησε την σχετική αξιολόγηση, υποβαθμίζοντας την καρέτα καρέτα στην κατάσταση «Ελάχιστης Ανησυχίας – Least Concern».

Οι προσπάθειες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες στη Μεσόγειο έφεραν αυτό το εξαιρετικά θετικό αποτέλεσμα και η λελογισμένη τουριστική ανάπτυξη δεν αντιβαίνει σε αυτές τις προσπάθειες.  

«Η Ελαία στερείται μίας μεγάλης επένδυσης, ενώ το ελεύθερο κάμπινγκ συνεχίζεται ανεξέλεγκτο»

Ένα βασικό κριτήριο για να ανάψει «πράσινο φως» η Πολιτεία σε μία τουριστική επένδυση είναι η βούληση της τοπικής κοινωνίας. Θέλουν τουρισμό και επενδύσεις οι κάτοικοι της Τριφυλίας;

«Όταν βλέπουν τι σημαίνει αυτό, ασφαλώς θέλουν. Το Costa Navarino απασχολεί περί τους 2.000 εργαζόμενους. Αν υπάρξει κάποια νέα επένδυση στην Τριφυλία, θα υπάρξει και η δυνατότητα να φύγουν από την Αθήνα τα παιδιά μας και να επιστρέψουν στον τόπο τους. Αλλά πρέπει να έχουν δουλειές για να ζήσουνε», δηλώνει ο Γιώργος Λεβεντάκης. Ο Δήμος Τριφυλίας υποστηρίζει την υλοποίηση τουριστικών επενδύσεων – με σεβασμό στο καθεστώς Natura και με προϋποθέσεις που δεν θα εμποδίζουν την ωοτοκία της καρέτα καρέτα – σε παραλίες του Κυπαρισσιακού Κόλπου, όπως η Ελαία, το Καλό Νερό και ο Αγιαννάκης.

Ο Γιώργος Λεβεντάκης ανεβάζει τους τόνους, καθώς αναφέρεται στην πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ως δήμαρχος, διαπιστώνοντας ότι η ακτογραμμή της Τριφυλίας είναι ανυπεράσπιστη, αφού η απαγόρευση της αξιοποίησης και το μπλοκάρισμα των επενδύσεων αφήνει χώρο σε κάθε είδους παράνομες χρήσεις: «Στην παραλία της Ελαίας που παραμένει αναξιοποίητη, ένα βασικό πρόβλημα αποτελεί το ελεύθερο, ανεξέλεγκτο κάμπινγκ. Πηγαίνει η αστυνομία και δε μπορεί να κάνει τίποτα. Αγνοούν την αστυνομία: Δεν φεύγω, λένε. Αφήνουν σκουπίδια, δεν πληρώνουν νερό, δεν πληρώνουν τίποτα. Κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ, που δεν επιτρέπεται πουθενά στον κόσμο. Το επισήμανα στον υφυπουργό Εσωτερικών, ότι αν φύγει ένα βράδυ ένα τσιγάρο, ή αν βάλουν φωτιά για να ψήσουν, σε χρόνο μηδέν θα επαναληφθεί αυτό που συνέβη στη Ζαχάρω και θρηνήσαμε νεκρούς.»