Έχουμε πρόβλημα με την καρδιά μας; Αυτή είναι η ιδανική μορφή άσκησης για εμάς

Όσοι έχουμε βρεθεί αντιμέτωποι με το έμφραγμα στο παρελθόν ή έχουμε διαγνωστεί με καρδιακή πάθηση, είναι φυσικό να διστάζουμε να ασκηθούμε. Ίσως επειδή δεν γνωρίζουμε επακριβώς πόσο έντονη επιτρέπεται να είναι η δραστηριότητά μας. Αλλά είναι σωστό να αποφεύγουμε όλες τις μορφές άσκησης;

Mάλλον αυτό δεν θα ωφελήσει και πολύ την ήδη ταλαιπωρημένη καρδιά μας. Φυσικά δεν εννοούμε να ξεχυθούμε χωρίς έλεγχο στην σκληρή προπόνηση. Αλλά με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού μας, υπάρχουν ήδη άσκησης που όχι μόνο είναι ασφαλή, αλλά ίσα-ίσα συνίστανται κιόλας.

Αλλά ας ξεκινήσουμε με μερικές συμβουλές για την προπόνηση με καρδιακή πάθηση

1. Ρωτάμε τον ειδικό

Προτού επιχειρήσουμε να επιδοθούμε στο οποιοδήποτε είδος άσκησης, ο καρδιολόγος Ντέιβιντ Σι, υπογραμμίζει ότι είναι τρομερά σημαντικό να λάβουμε το οκέι από τον γιατρό μας. Κι αυτό γιατί οι καρδιακές παθήσεις ποικίλλουν και κάτι που θεωρείται γενικά ασφαλές για ένα άτομο με καρδιακή πάθηση μπορεί να μην συνιστάται για κάποιον άλλο. Επομένως, επισκεπτόμαστε τον γιατρό μας και τον ρωτάμε ποιος συγκεκριμένος τύπος ασκήσεων είναι ασφαλής για εμάς τους ίδιους. 

2. Καταπολεμάμε τον φόβο μας

Δεν χρειάζεται να είμαστε διστακτικοί. Οι περισσότεροι άνθρωποι με καρδιακή πάθηση μπορούν να ωφεληθούν από την άσκηση.

«Ωστόσο, οι δύο κύριες καρδιακές παθήσεις που απαιτούν ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης είναι η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και η στεφανιαία νόσος», εξηγεί ο επεμβατικός καρδιολόγος δρ. Σαμέρ Μετά.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι και όλοι οι υπόλοιποι δεν θα αποκομίσουμε εξίσου σημαντικά οφέλη από τη φυσική δραστηριότητα. Μήπως λοιπόν να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση; Μόνο καλό θα μας κάνει.

Ναι, αλλά ποιος είναι ο καλύτερος τύπος άσκησης εάν έχουμε καρδιακή πάθηση

Υπάρχει ένας τύπος άσκησης που θεωρείται ιδανικός: Η ήπια αερόβια άσκηση, όπως το περπάτημα. Το περπάτημα είναι μια από τις ασφαλέστερες μορφές αερόβιας άσκησης για άτομα με καρδιακές παθήσεις.

Το περπάτημα βάσει εκατοντάδων ερευνών βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος ενώ παράλληλα μειώνει τον κίνδυνο πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων, του διαβήτη τύπου 2 και της άνοιας.

Συν τοις άλλοις, λίγα βήματα την ημέρα συνδέονται με πολλά περισσότερα χρόνια καλής ζωής. Γιατί αυτού του είδους η άσκηση επιτρέπει στο σώμα να κάνει καλύτερη χρήση και διαχείριση του οξυγόνου, δεξιότητα ιδιαίτερα καίρια για έναν ασθενή με καρδιακή νόσο.

Αν μάλιστα επιταχύνουμε και λιγάκι, το περπάτημα θα μας προσφέρει τρομερή ανακούφιση από το στρες. Και η απαλλαγή από το στρες, ενώ για όλους μας είναι πολύτιμη, για τους φίλους μας τους καρδιακούς είναι το άλφα και το ωμέγα. Γιατί οι συνθήκες υψηλού στρες, σε αυτή την ομάδα ασθενών, απειλεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού.

Εκτός από το περπάτημα, η γιόγκα και το τάι τσι είναι ακόμη δύο ιδανικές εναλλακτικές ήπιας αερόβιας άσκησης, ευεργετικές για άτομα με καρδιακή πάθηση. 

Και σε ό,τι αφορά τη συχνότητα;

Σημασία δεν έχει μόνο το είδος της άσκησης που επιλέγουμε, αλλά και το πόσο συχνά αφιερώνουμε χρόνο στη φυσική μας δραστηριότητα. Ο γενικός κανόνας είναι ότι η άσκηση ήπιας έντασης είναι πιο ωφέλιμη εάν εκτελείται για τουλάχιστον τρεις ώρες την εβδομάδα. Αυτό σημαίνει ότι:

1. Μπορούμε είτε να περπατάμε μισή κάθε μέρα και να παίρνουμε «ρεπό» μια φορά την εβδομάδα

2. Είτε να κάνουμε τρεις μεγαλύτερες προπονήσεις, της μιας ώρας, 3 φορές την εβδομάδα

Διαλέγουμε και παίρνουμε, λοιπόν. 

(Με πληροφορίες από Parade).