Πουθενά ασφαλείς

Ωρα 11:00 πάνω-κάτω, πρωί Παρασκευής 25 Απριλίου στην οδό Παλαιολόγου, η κίνηση είναι αρκετή. Θεωρητικά, δεν είναι ώρα αιχμής.

Στις 15:00 της Πέμπτης – την προηγούμενη ημέρα – σίγουρα τα αυτοκίνητα θα ήταν περισσότερα στο ίδιο σημείο. 

Και πως να μην είναι;

H Παλαιολόγου είναι ίσως ο κεντρικότερος οδικός άξονας που συνδέει την Αγία Παρασκευή με το Χαλάνδρι, καταλήγοντας στην Λεωφόρο Κηφισίας.

Αργά το μεσημέρι της Πέμπτης 24 Απριλίου κροτάλισαν αυτόματα όπλα πάνω στην Παλαιολόγου, μπροστά στο «Πράξις Υγείας», ένα ιδιωτικό κέντρο υγείας από όπου το θύμα έβγαινε εκείνη την ώρα.

Τα «σκάγια» έφυγαν προς όλες τις κατευθύνσεις – γιατί προφανώς δεν βρήκαν όλα τον στόχο τους και οι εκτελεστές δεν τα τσιγκουνεύτηκαν.

Καρφώθηκαν σε βιτρίνες, σε τοίχους γραφείων – είναι πολλά επαγγελματικά κτίρια επί της Παλαιολόγου, που λέγεται «οδός» αλλά στην πράξη είναι λεωφόρος, με διαχωριστική νησίδα και πολλά φανάρια – και σε αυτοκίνητα άσχετων περαστικών. Σφαίρες βρέθηκαν σε 2ο και 3ο όροφο του κτιρίου, από το οποίο βγήκε ο Μοσχούρης και όπου κυρίες και κύριοι διαφόρων ηλικιών κάνουν μεταξύ άλλων botox και λοιπές αισθητικές θεραπείες. 

Κάθε 200 μέτρα φανάρι. Σε σημείο να εκνευρίζεσαι περιμένοντας, αλλά εν προκειμένω η λεπτομέρεια έχει σημασία: Όταν άκουσα αρχικά ότι οι δολοφόνοι διέφυγαν με ΙΧ απόρησα. Εγώ κάθε μέρα οδηγώ εδώ και γνωρίζω, ότι αποκλείεται να αναπτύξεις ταχύτητα στην Παλαιολόγου. Οι πιθανότητες να μπλοκαριστείς στο επόμενο φανάρι είναι τεράστιες.

Η δεύτερη εκδοχή από την αστυνομία, ότι ίσως διέφυγαν οι εκτελεστές πάνω σε μοτοσικλέτα, ακούγεται πολύ λογικότερη.

Αυτό που παραμένει παράλογο, είναι ο τρόπος, ο τόπος και η ώρα της εκτέλεσης: Αν αυτό συνέβη στο δρόμο που παίρνω κάθε πρωί για τη δουλειά μου, ανάμεσα σε ΙΧ με άλλους εργαζόμενους και σχολικά λεωφορεία με παιδιά, τότε που μπορώ να αισθάνομαι ασφαλής; 

Πουθενά;